Behçet hastalarında serum interlökin-8, kalsitonin geni ile ilişkili peptid ve substans-P düzeylerinin hastalık aktivitesi ve sistem tutulumları ile ilşkisi

Abstract

BH rekürren oral ülserasyon, rekürren genital ülserasyon ve deri lezyonları ile karakterize, bir çok organı etkileyebilen, sistemik inflaraatuar bir hastalıktır. Altta yatan patofızyolojik olaylar tam olarak tanımlanmış olmamasına rağmen BH'ndaki ana patofizyolojik değişiklik vaskülittir. SP ve CGRP bir çok kutanöz hastalıkta ve inflamasyonda rol oynayan nöropeptidlerdir. Vaskülit patogenezinde SP ve CGRP'nin rolünü açıklayan herhangi bir kanıt yoktur. Bununla birlikte nöropeptidlerin mikrovasküler endotel ve/veya immün sistem üzerine olan etkileri bu peptidlerin vaskülitik inflamatuvar olaylarda rol alabileceğini düşündürmektedir. Bu çalışmanın amacı BH'nda IL-8, SP ve CGRP düzeylerini belirlemek ve bu peptidlerin hastalık aktivasyonu ve sistem tutulumu ile ilişkilerini araştırmaktır. Çalışmaya 30 BH ile 30 kontrol alındı. Aynı Behçet Hastalarının aktif ve inaktif dönemleri tespit edildi, sistem tutulumu olan hastalar kaydedildi. BH'nın aktif ve inaktif dönemlerinde ve kontrol grubundan kan örnekleri alındı. Serum IL-8, SP ve CGRP düzeyleri MICRO ELISA yöntemi ile ölçüldü. İstatistiksel analizlerde Mann Whitney U testi ve Wilcoxon Two Pairs testi kullanıldı ve istatistik anlamlılık p<0.05 olarak kabul edildi. 38 Sonuçlarımız incelendiğinde; ortalama serum IL-8 düzeyi ABHD'nde 0,95±0,48 pg/ml, İBHD'nde 0,62±0,24 pg/ml, kontrol grubunda 0,46±0,11 pg/ml olarak tespit edildi. ABHD ve İBHD ortalama serum IL-8 değerleri kontrol grubu ile karşılaştırıldığında fark istatistiksel olarak anlamlıydı (ABHD/kontrol p=0.001, İBHD/kontrol p=0.01). ABHD ile İBHD ortalama serum IL-8 değerleri arasındaki fark da istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0.00). Ortalama serum SP düzeyi ABHD'nde 18,27±5,3 ng/ml, İBHD'nde 15,26±5,74 ng/ml, kontrol grubunda 12,63±4,45 ng/ml olarak bulundu. ABHD ile İBHD ve kontrol grubu ortalama serum SP değerleri arasındaki fark istatiksel olarak anlamlıyken (p=0.05), İBHD ile kontrol grubu arasındaki fark istatiksel olarak anlamlı değildi (p<0.059). Ortalama serum CGRP düzeyi ABHD'nde 6,69±2,87 ng/ml, İBHD'nde 5,87±2,49 ng/ml, kontrol grubunda 4,74±1,17 ng/ml olarak bulundu. ABHD ve İBHD ortalama serum CGRP değerleri kontrol grubu ile karşılaştırıldığında fark istatistiksel olarak anlamlıydı (ABHD/kontrol p=0.00, İBHD/kontrol p=0.034). ABHD ile İBHD ortalama serum CGRP değerleri arasındaki fark da istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0.002). Sistem tutulumu olan ABHD ile sistem tutulumu olmayan ABHD'nın serum IL-8, SP ve CGRP değerleri karşılaştırıldığında; CGRP düzeyinde istatistiksel olarak anlamlı derecede artma tespit edilirken (p=0.05), SP ve IL-8 düzeyleri arasında fark tespit edilmedi (p=1.00). Sonuç olarak BH'nda SP ve CGRP düzeylerinde artma olduğu tespit edilmiştir. Bu nöropeptidlerin vaskülitik olayları etkileyerek BH patogenezine katkıda bulunabileceğini düşünmekteyiz. Serum IL-8, SP ve CGRP'nin ABHD'nde artmış olarak tespit edilmesi, BH'nda aktivasyonu gösteren laboratuvar parametreleri olarak kullanılabileceklerini göstermiştir. Ayrıca yüksek CGRP düzeyinin BH'nda sistem tutulumunu gösterebileceği sonucu çıkarılmıştır.