Özet:
Bu çalışmanın amacı, premenopozal kadınlarda klinik ve subklinik hipertiroidinin kemik metabolizması ve kemik mineral yoğunluğu üzerine olan etkilerinin incelenmesidir. Gereç ve yöntem: Çalışmaya 16 klinik hipertiroidi (yaş ort:31.3±9.5), 23 subklinik hipertiroidi (yaş ort:33.7±7.3) ve 20 sağlıklı (yaş ort:31.7±8.1) olgu dahil edildi. Dual enerji X ray absorbsiyometre (DXA) yöntemi ile lumbar vertebra ve femur kemik mineral dansitesi (BMD) ölçüldü. Serumda total alkalen fosfataz (ALP), osteokalsin, β- 2 mikroglobulin, hsCRP, homosistein ve 24 saatlik idrarda kalsiyum ve deoksipiridinolin (DPD) düzeyleri ölçüldü. Gruplar demografik ve antropometrik özellikleri ile osteoporotik risk faktörleri açısından karşılaştırldı. Bulgular: Subklinik hipertiroidi ve kontrol grupları arasında çalışma paramereleri açısından fark bulunmadı. Klinik hipertiroidik grupta serum kalsiyum, ALP, osteokalsin, β-2 mikroglobulin, idrar DPD, tiroit hormonları ve tiroit reseptör antikoru (TRAC) diğer iki gruptan anlamlı olarak farklı bulundu. BMD subklinik ve klinik hipertirodik grupta, kontrol grubundan farklı bulunmadı. Tiroit hormonları (ST3, ST4) osteokalsin (p=0.0001 ST3ve ST4 için), β-2 mikroglobulin (p=0001; p=0.006 sırasıyla), tALP (p=0.0001 her ikisi için); lumbar vertebra BMD (p=0.026; p=0.027 sırasıyla) ve femoral BMD (p=0.03; p=0.02 sırasıyla) ile korele bulundu. Osteokalsin ve ALP ile lumbar vertebra BMD (p=0.004 and p=0.0001 sırasıyla) ve femoral BMD (p=0.004 her ikisi için) arasında anlamlı negatif korelasyon bulundu. Ayrıca kemik resorbsiyon markeri olan β-2 mikroglobulin, klinik hipertiroidik grupta hafif ama anlamlı olarak yüksekti. hsCRP gruplar arasında farklı bulunmadı ve çalışılan parametrelerle korele değildi. Homosistein için gruplar arasında fark olmamasına rağmen ALP (p=0,0001) and DPD (p=0,001) ile anlamlı olarak korele bulundu. Sonuç: Premenopozal dönemde subklinik hipertiroidinin kemik metabolizması üzerine olan etkilerini gösteren veriler sınırlı ve çelişkilidir. Subklinik hipertiroidik ve kontrol grupları arasında kemik döngüsü markerleri açısından farklılık bulunmamasına rağmen tiroid hormonları ile sıkı korelasyon bulunmuştur. Bu nedenle subklinik hipertiroidili hastalarda osteoporoza eğilim olduğu sonucuna varabiliriz. Ancak hastaların tanı konduğunda hipertiroidik sürenin bilinmiyor olması ve tanı konduktan sonra kemik mineral yoğunluğunun takip altına alınarak izlenmemiş olması çalışmamızın sınırlı kaldığı noktalardır. İlave olarak hastaların genç yaşta olması da kemik mineral dansitesi üzerine koruyucu etki yapabilir. Bunlar göz önüne alındığında özellikle subklinik olguların uzun vadeli takiplerinin yapıldığı yeni çalışmalara ihtiyaç vardır.
