Özet:
Over kanseri, gelişmiş ülkelerde en sık gözlenen ikinci jinekolojik kanserdir. Kadınlarda kanser ölümlerine bağlı beşinci, jinekolojik malignitelerin içerisinde ise mortalitesi en yüksek kanserdir(32). Over kanseri nedeniyle, diğer tüm jinekolojik malignitelerin toplamından daha fazla hasta kaybedilmektedir(33). Jacobs ve ark'ı, 1990 yılında serum CA-125, menopozal durum ve USG bulgularına dayanarak geliştirdiği malignite risk indeksi (RMI)'nin adneksiyal kitlelerin malign-benign ayrımında kullanılmasını önermişlerdir. Jacobs ve ark'ına göre RMI kullanılarak adneksiyal kitlelerin malign benign ayrımı, USG ve serum CA-125 yöntemlerinin ayrı ayrı kullanılmasından daha yüksek sensitivite ve spesifite ile (RMI=200 için sırasıyla %85,4 ve %96,9) yapılabileceğini öne sürmüşler ve RMI kullanılarak olguların daha uygun ve etkin cerrahi girişim için gerekli merkezlere yönlendirilebileceğini ifade etmişlerdir(8). Çalışmamızda, Jacobs ve ark'ının kriterlerini kullanarak kendi hasta grubumuzda adneksiyal kitlelerin malign benign ayrımında RMI'nin etkinliğini araştırdık. RMI'nın, adneksiyal kitle tanısı konan hastaların preoperatif değerlendirilmesi ve yönetiminde ve hastaların, gerekli ileri merkezlere yönlendirilmesi konusunda yol gösterici olabileceğini ancak post menopozal hastalarda ve epitelyal over kanserli olgularda duyarlılığının daha yüksek olduğunu saptadık. Çalışmamızın sonuçlarına göre RMI için eşik değer 200 kabul edilmesi ile sensitivite %55; spesifite %88,7; PPD %55 ve NPD %88,7 bulduk. Bu bilgiler doğrultusunda,RMI'nın, adneksiyal kitleli hastaların preoperatif değerlendirilmesinde jinekolojik onkoloji merkezlerine yönlendirmede yeterli olmadığını düşünmekteyiz.
