Hipoglisemi, hiperglisemi, hiponatremi veya hipernatremisi olan yenidoğanların beyin difüzyon manyetik rezonans ile değerlendirilmesi

Abstract

Hipoglisemi, en sık karşılaşılan metabolik bozukluklardan biridir. Hipoglisemi yüzyıllardan beri çocuklarda bilinmektedir. Hipogliseminin etiyolojisiyle ilgili yapılan bir çalışmada, önemli bir kısmının kriptojenik veya idiyopatik hipoglisemi olduğu belirlenmiştir. Kan şekeri 50 mg/dl'den (2,5 mmol/l) daha düşük olan değerler her zaman ciddi tedavi gerektiren acil bir durumdur. Hiperglisemi, kanda glikoz seviyesinin yükselmesiyle ifade edilen bir terimdir. Glikoz, yenidoğanların beyin gelişimi ve büyümesi için hayati bir öneme sahiptir. Hiperglisemi yenidoğan döneminde küçük erken doğan ve hasta bebeklerde önemli bir mortalite ve morbidite nedeni olarak görülmektedir. Hipernatremi, serum sodyum (Na+) seviyesinin 150 mEq/l'nin üzerinde olması olarak tanımlanır. Yenidoğanın sık görülen sıvı ve elektrolit denge bozukluklarından biri olan hipernatremi, ciddi sorunlara, nörolojik hasarlara ve ölüme neden olabilen son derece önemli bir sorundur. Hiponatremi, hastanede yatan çocuklarda sık görülen bir elektrolit bozukluğudur. Serum sodyum düzeyinin <130 mEq/l olmasıdır. Çalışmamıza hipoglisemisi, hiperglisemi, hipernatremisi veya hiponatremisi olan 36 miat yenidoğan dahil edildi. Hastalar üç gruba ayrıldı. Birinci grup, hipoglisemisi ve difüzyon ağırlıklı beyin MRG'de difüzyon kısıtlaması olan, ikinci grup, hipoglisemisi olan ancak difüzyon ağırlıklı beyin MRG'de difüzyon kısıtlaması olmayan, üçüncü grup, hipernatremisi ve difüzyon ağırlıklı beyin MRG'de difüzyon kısıtlaması olan veya olmayan hastalardan oluşmaktadır. Hastalara sodyum ve glikoz anormalliğinin tespit olduğu ilk 24 saatte beyin MRG ve difüzyon ağırlıklı beyin MRG çekildi. Çalışmamızın sonucunda sodyum ve glikoz düzeyi anormalliği olan miat yenidoğan hastaların akut dönemde difüzyon ağırlıklı beyin MRG ile değerlendirilmesi gerektiği kanısındayız.