Rezidüel böbrek fonksiyonları olan periton diyalizi hastalarında serum n-terminal probrain natriüretik peptit (NT-proBNP), nötrofil gelatinase-associated lipocalin ilişkili protein (NGAL) ve fibroblast growthfactor (FGF23) ilişkisi

Abstract

Kronik kalp yetmezliği olan ve glomerüler filtrasyon oranı hafif derecede azalmış olan hastalarda Gelanitase lipocalin ilişkili protein (NGAL) düzeylerinin arttığı bildirilmiştir. Bu durum böbrek interstisyelinde kronik olarak basınç artışına ve böbrek hasarına bağlı olabilir. Kalp yetmezliği hastalarında serum N terminal-pro brain natriuretic peptide (NT-proBNP) düzeyleri artmaktadır. Bu pilot çalışmada rezidüel böbrek fonksiyonu olan ve NT-proBNP yüksek olan ayaktan periton diyalizi hastaları (PD) ile rezidüel böbrek fonksiyonu olan ve NT-proBNP düzeyleri daha düşük hastaların çalışmanın başlangıcında ve 3 ay sonraki ölçümlerde serum NGAL düzeyleri yönünden karşılaştırılmasını amaçladık. Yaş, cinsiyet yönünden farklı olmayan 20 ayaktan periton diyalizi hastasında ve 20 sağlıklı kontrol grubunda serum NT-proBNP, NGAL ve fibroblast growth faktör 23 (FGF23) ölçüldü. Sonuçlar: Hastalarda serum NT-proBNP, NGAl ve FGF 23 düzeyleri anlamlı olarak hastalarda daha yüksekti (p <0.05). NT-ProBNP düzeyleri 1000 pg/ml üzerinde olan (10 hasta: hipervolemik grup) hastalar ile NT-ProBNP düzeyleri 1000 pg/ml altında olan hastalar (10 hasta) arasında yaş, cinsiyet, vücut kitle indeksi, serum kreatinin, Parathormon, NGAL, FGF23 kan ure azotu (BUN), idrar volümü, Cockroft- Gault ve Modification of Diet in Renal Disease Study formulüne göre hesaplanan glomerüler filtrasyon oranı ve ekokardiyografik incelemede sol ventrikül diyastol sonu çapı, sol atrium çapı, aort kökü genişliği yönünden çalışma başlangıcındaki ve 3 ay sonraki değerlendirmede bir farklılık saptamadık (p>0,05). NT-ProBNP düzeyleri 1000 pg/ml üzerinde olan (hipervolemik grup) hastaların ortalama NT-proBND düzeyleri 13323,3±11235,9 pg/ml, NT-ProBNP düzeyleri 1000 pg/ml altında olan hastaların ise 456,1±266,7 pg/ml idi. NGAL düzeyleri ile ekokardiyografik incelemede sol ventrikül diyastol sonu çapı, sol atrium çapı, aort kökü genişliği, rezidü idrar miktarı arasında da bir ilişki saptayamadık. NT-ProBNP düzeyleri 1000 pg/ml üzerinde olan hastalar ile NTProBNP düzeyleri 1000 pg/ml altında olan hastaların 3 ay sonraki 2. ölçümlerinde NT-ProBNP düzeyleri ilk ölçümlerine göre istatistiksel olarak anlamlı olarak (13323,3±11235,9 pg/ml den 9667,3±9483,2 pg/ml) azaldı (p<0.05). NGAL düzeylerinde ise anlamlı bir değişiklik saptanmadı. NT-ProBNP düzeyleri 1000 pg/ml altında olan hastalar 3 ay sonraki 2. ölçümlerinde serum NT-ProBNP ve NGAL düzeylerinde anlamlı bir değişiklik bulamadık. Her iki grup arasında hastaların 3 ay sonraki değerlendirilmelerinde Cockroft-Gault ve Modification of Diet in Renal Disease Study formülleri ile hesaplanan tahmini glomerüler filtrasyon hızı yönünden fark yoktu. Serum NGAL ilk ölçümünün belirleyicilerini saptamak amaçlı multivariate regresyon analizinde modele grup 1 (hipervolemik grup) olmak, yaş, serum albumin ve NT proBNP alındığında NGAL'in bağımsız belirleyicisi olarak albumini saptadık. Serum NGAL ikinci ölçümün belirleyicilerini saptamak amaçlı multivariate regresyon analizinde modele grup 1 (hipervolemik grup) olmak, yaş, serum albumin ve serum NT proBNP düzeyleri arasındaki değişiklik alındığında NGAL in bağımsız belirleyicisi olarak albumini saptadık. Diğer faktörlerin ise bir etkisi olmadığını saptadık. Sonuç olarak hasta grubunda sağlıklı kontrollere göre serum NT-ProBNP, NGAL ve FGF 23 düzeyleri anlamlı olarak yüksekti. Periton diyalizi hastalarında vücut volüm durumunun bir göstergesi olarak değerlendirilen serum NT-ProBNP ile NGAL düzeyleri arasında bir ilişki yoktu. Periton diyalizi hastalarında albumin gibi diğer faktörler serum NGAL düzeylerinin belirleyicisi olarak görünüyor.