Adölesanların fiziksel uygunluk düzeyleri ile motorik performansları ve akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Çalışma bireylerin fiziksel uygunluk düzeyleri ve motorik performans kapasitelerinin akademik başarı üzerine etkilerini araştırmayı amaçlamıştır. Materyal ve Metot: Çalışmaya yaş ortalaması 16.40±.72 olan toplam 100 gönüllü birey katıldı. Yapılan bu çalışmada öğrencilere toplam 5 hafta süren bir çalışma takvimine dahil edildi. Katılımcıların fiziksel kapasiteleri göz önüne alınarak gönüllü bireyler 20 kişilik gruplara bölünerek, haftada 3 gün olmak üzere gerçekleştirildi. Çalışmalara günü ve sırası gelen gönüllülerin, sırasıyla vücut ağırlıkları (kg), boy uzunluk (cm), beden kütle indeksleri (BKİ), vücut yağ ölçümü (VYÖ), ve dinlenik kalp atım sayıları (D.K.A.S) ölçümleri yapılarak motorik performans ölçümlerine geçilmiştir. 20 dakikalık bir ısınma ve esnemeden sonra sırası ve günü gelen gönüllü ile otur eriş testi (esneklik testi), dikey sıçrama testi, 20 metre sprint testi (hız testi) ve son olarak da yo-yo testlerine tabi tutulmuşlardır. Gönüllülerin bu testler bittikten sonra Gardnerin geliştirilmiş çoklu zekâ ölçeğini doldurarak ve e-okul üzerinden okul başarı (Akademik başarı) puanları alınmıştır. Bulgular: Çalışmada, BKZS ile akademik başarı arsında düşük düzeyde pozitif yönde korelasyon tespit edilmiştir (r=169). Ancak, elde edilen korelasyon düzeyi istatistiksel açıdan anlamlı bulunmamıştır (p>0.05). Araştırmaya katılan gönüllü bireylerin akademik başarı ile BKİ arasında herhangi bir ilişki bulunamamıştır (r=-.009). Ayrıca elde edilen korelasyon değeri benzer şekilde istatistiksel olarak anlamlı değildir (p=.928). Benzer şekilde akademik başarı ile 20m, DKAS ve VO2maxarasında herhangi bir ilişki tespit edilmemiştir. Sonuç: Fiziksel uygunluk düzeyleri ve motorik performans kapasitelerinin akademik başarı üzerinde tek başına önemli bir strateji oluşturmadığı düşünülmektedir. Bedensel- Kinestetik Zekâ Skorunun (BKZS) belirlemesi ve bunun yanında birçok değişkenin kullanılması ile akademik başarı düzeyindeki artışa sebebiyet verebileceği ifade edilebilir.

Aim: The study aimed to investigate the effects of individuals' physical fitness levels and motor performance capacities on academic achievement. Material and Method: A total of 100 volunteers with a mean age of 16.40±.72 participated in the study. In this study, students were included in a study calendar that lasted for a total of 5 weeks. Considering the physical capacities of the participants, the volunteers were divided into groups of 20, 3 days a week. Body weight (kg), height (cm), body mass index (BMI), body fat measurement (BMI), and resting heart rate (D.K.A.S) measurements were made, respectively, of the volunteers who were on the day and turn for the study, and motor performance measurements were started. After a 20-minute warm-up and stretching, the volunteers were subjected to sit and reach test (flexibility test), vertical jump test, 20-meter sprint test (speed test) and finally yo-yo tests. After the volunteers finished these tests, their school success (Academic success) scores were obtained by completing the Gardner's developed multiple intelligence scale and via e-school. Results: In the study, a low level of positive correlation was found between BSIS and academic achievement (r=169). However, the obtained correlation level was not statistically significant (p>0.05). No correlation was found between academic achievement and BMI of volunteers participating in the study (r=-.009). In addition, the obtained correlation value was similarly not statistically significant (p=.928). Similarly, no relationship was found between academic achievement and 20m, DKAS and VO2max. Conclusion: It is thought that physical fitness levels and motor performance capacities alone do not constitute an important strategy on academic success. It can be stated that the determination of the Bodily-Kinesthetic Intelligence Score (BSI) and the use of many variables can lead to an increase in the level of academic achievement.