Abstract:The responsibility for the children becomes at the top of a person’s responsibilities towards his family. In Turkey, often mothers fall outside of working life to look after their children. Especially in single-parent families, harmonization of work and family life is difficult and this leads to either unemployment or inefficiency. Work-life balance means for employees achieving a balance between job responsibilities, personal and family responsibilities. Work life and family life’s mutual intervention to each other reduces the quality of life. It also reduces efficiency and performance. For this reason, in order to prevent parental unemployment, arrangements to ensure the work-life balance can help prevent staying home to look after their children. In this regard, the government, trade unions and employers are all responsible. In solving this problem, we should look for different perspectives on flexible working; revise family friendly policies at the community level and must make new arrangements in this issue. This chapter informs about concepts of work-life balance and work-life quality which provide work and employee’s productivity. Maternity leave, paternity leave and parental leave issues in Turkish labour law are examined in this study. This is followed by implementation recommendations to policy-makers.
Öz:Çocuklarına karşı sorumluluk, bir kişinin ailesine karşı sorumluluklarının en üstünde yer alır. Türkiye'de sıklıkla anneler, çocuklarına bakmak için çalışma hayatının dışında kalmaktadır. Özellikle tek ebeveynli ailelerde, iş ve aile yaşamının uyumu zordur ve bu işsizliğe ya da verimsizliğe yol açar. İş-yaşam dengesi, çalışanların iş sorumlulukları ile kişisel ve aile sorumlulukları arasında bir denge kurması anlamına gelir. İş hayatı ve aile hayatının birbirine karşılıklı müdahalesi yaşam kalitesini düşürür. Ayrıca verimliliği ve performansı azaltır. Bu nedenle, ebeveyn işsizliğini önlemek için, iş-yaşam dengesini sağlayan düzenlemeler, çocuklarına bakmak için evde kalmanın önüne geçebilir. Bu konuda hükümet, sendikalar ve işverenlerin hepsi sorumludur. Bu problemin çözümünde esnek çalışma konusunda farklı bakış açıları aramalı, aile dostu politikaları toplum düzeyinde gözden geçirmeli ve bu konuda yeni düzenlemeler yapmalıyız. Bu çalışma, işin ve çalışanın verimliliğini sağlayan iş-yaşam dengesi ve iş-yaşam kalitesi kavramları hakkında bilgi vermektedir. Türk iş hukuku mevzuatında yer alan analık izni, babalık izni, ebeveyn izni konuları çalışmada incelenmektedir. Bunu, politika tasarlayanlara uygulama önerileri izlemektedir.
