An Evaluation of Percutaneous Injuries of Healthcare Personnel: An Eigth-Year Data Analysis

Abstract

Öz:Amaç: Kesici delici alet yaralanmaları sağlık çalışanları için önemli bir problemdir. Bu çalışmada hastanemizde sekiz yıl içinde oluşan perkütan yaralanmaların retrospektif yıllara göre dağılımının irdelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Hastanemizde 2006-2013 yılları arasında oluşan perkütan yaralanma olayları retrospektif incelenmiştir. Bulgular: Sekiz yıllık dönemde 144 personelde perkütanöz yaralanma kaydedilmiştir. Bunların %44\\\'ü (63 kişi) temizlik çalışanı, %17\\\'si (25) hemşire, %12\\\'si (17) tıp öğrencisi, %12\\\'si (17) hasta bakıcı, %6\\\'sı (9) öğrenci hemşire, %5\\\'i (7) teknisyen ve %4\\\'ü (6) doktordur. Perkütan yaralanmaların 126\\\'sı (%87) iğne batması, 11\\\'i (%8) bistürü kesisi, 7\\\'si (%5) mukozal temas (göze sıçrama) şeklinde gerçekleşmiştir. Yıllar içerisinde toplam yaralanma olaylarında ve temizlik çalışanı, hasta bakıcı ve hemşire yaralanmalarında anlamlı düşüş olduğu görülmüştür (p<0.001). Sonuç: Sekiz yıl içerisinde sağlık çalışanlarında perkütan yaralanma olaylarının anlamlı olarak azaldığı saptanmıştır. Hastanemizde Sağlık çalışanlarına eğitimlerin düzenli verilmesi ve geri bildirimlerin takip edilmesi planlanmıştır

Abstract:Objective: The sharp object injuries constitute an important problem for the healthcare staff. The aim of this study is to retrospectively evaluate percutaneous injuries in In&ouml;n&uuml; University, Faculty of Medicine in the last eight years. Materials and Methods: Percutaneous injuries that occurred in our hospital between 2006 and 2013 were evaluated respectively.. Results: 144 percutaneous injuries recorded during the last eight years were included in the study. The rates of exposure were found to be 44% (63) for cleaning personnel, 17% (25) for nurses, 12% (17) for medical students, 12% (17) ancillary staff and caregivers, 6% (9) for apprentice nurses, 5% (7) for technicians, and 4% (6) for doctors. The number of percutaneous injuries were found to be 126 (87%) for needle stick injuries, 11 (8%) for lancet injuries and 7 (5%) for mucosal (eye) contacts. We have observed a significant decrease in the total injuries and injured cleaning personnel, ancillary staff, and nurses (p&lt;0.001). Conclusions: Throughout 8 years, percutaneous injuries were significantly reduced among healthcare staff. We plan to provide continuous education for healthcare personnel and follow up feedback in our hospital