Öz:ATATÜRK, 1918 öncesinde Fransa, Almanya ve Bulgaristan gibi dış ülkelere gezilerde bulunmuştu. Bu geziler sayesinde dünyayı tanıma ve tecrübe kazanma imkânı bulmuştu. Bu arada pek çok yurt içi gezi de yapmıştı. Ancak bu tarihten sonra bağımsızlık mücadelesi, inkılaplar, güvenlik ve hastalığı gibi nedenlerle yurt dışına gidememişti. Ancak dünya siyasetini ve dünyadaki gelişmeleri takip etmekten de geri durmamıştı. 1923-1933 yılları arasında daha çok yıllardır süren savaşların yaralarının sarılması ve ülkenin kalkındırılması hedefine yönelmişti. 1933 sonrası ise hastalığının ortaya çıkması, iç işleri konusuna ağırlık vermesine sebep olmuştu. Böyle olmakla birlikte Milletler Cemiyetine girilmesi, Balkan Antantı ve Sadabat Paktı gibi girişimler ATATÜRK'ün dışa dönük ve "Yurtta Barış, Dünyada Barış" siyasetinin bir ürünüydü. Kendisi dış geziye çıkmamış fakat çok sayıda devlet adamı ziyaretine gelmişti. Onları en iyi şekilde misafir eden ATATÜRK, iadeiziyaret konusunu Başbakan İsmet İnönü'ye havale etmişti. Bu çalışmada ATATÜRK'ün 1918 sonrası yurt dışına çıkmama sebepleri tartışılmakta ve dönemin kaynaklarından elde edilen bilgiler ortaya konulmaktadır.
Abstract:ATATÜRK had visited several foreign countries like France, Germany and Bulgaria before 1918. These trips gave him the chance to know the world and to gain experience. Meanwhile, he also went on many domestic trips. After this year, however, he could not travel overseas due to factors such as struggle for independence, reforms, security and his illness. Yet, he kept following global policy and developments in the world. Between 1923 and 1933, he mainly focused on healing the wounds left by lengthy wars and developing the country. After 1933, his sickness broke out, causing him to concentrate on internal affairs. Nevertheless, participation in the League of Nations and signature of Balkan Entente and Saadabat Pact were all outcomes of his extroverted policy based on the motto "Peace at home, peace in the world". He did not go abroad but many foreign statesmen visited him. Hosting them in the best manner, ATATÜRK charged Prime Minister İsmet İnönü with returning these visits. This work discusses reasons why ATATÜRK did not go abroad after the year 1918 and submits the information gathered from the sources of the time.
