Öz:Giriş: Komplike olmayan diş ve diş eti rahatsızlığı olan hastalar acil servis başvurularının önemli bir kısmını oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı acil servise diş ve diş eti yakınmasıyla başvuran hastaların demografik özelliklerini saptamak ve bu hastalara acil serviste yapılan uygulamaları belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Geriye dönük olarak yapılan çalışmada 2001 Temmuz ile 2004 Eylül tarihleri arasında acil servise diş ve diş eti yakınmasıyla başvuran 303 hastanın verilerine hastane kayıt sisteminden ulaşıldı. 15 yaş altı travma dışı dental problemi olan hastalar çalışmadan dışlandı. Hastaların demografik özellikleri, acil servis başvuru gün ve saatleri, ICD-10 tanı kodları ve acil serviste hastalara verilen tedaviler ile ilgili bilgiler toplanarak hastaların demografik özellikleri tanımlandı. Bulgular: Diş ve diş eti yakınmasıyla acil servise başvuran 303 hastanın verileri değerlendirildi. Çalışmaya alınan hastaların 155'i (%51,2) erkekti. Hastaların yaş ortalaması 34±15 (minimum 1, maksimum 80) olup, hastaların 116'sı (%38,3) 16-25 yaş grubunda idi. ICD-10 tanı koduna göre hastaların 192'sini (%63,4) 'gingivit ve periodontal hastalıklar' tanısını alanlar oluşturuyordu. Hastaların 148'ine (%52) analjezik, 24'üne (%8) antibiyotik tedavisi verildi. Diş hekimlerinin kapalı olduğu saatlerde acil servise başvuran hasta sayısı 248'di (%82). Sonuç: Acil servisler diş ve diş eti yakınmaları olan hastalar için önemli bir başvuru alanıdır. Bu nedenle acil servislerde diş acillerinin tanı, basit tedavi ve daha sonraki takipleri yapılabilmelidir. Bunun için acil tıp uzmanlığı veren kurumların asistan eğitim programlarında diş ve diş eti hastalıkları konusunda yeterli eğitim süresi ayrılmalı ve bu hastaların hasta bakım kalitesi arttırılmaya çalışılmalıdır.
Abstract:Introduction: The uncomplicated tooth and gum diseases are one of the most presentations of emergency departments. The objective of this study is to determine the demographic features of patients presented with tooth and gum complaints and the procedures applied to them. Material and Method: The data of 303 patients presented with tooth and gum complaints between July 2001 and September 2004 were collected from the medical records. The patients with nontraumatic dental problems under 15 years old were excluded from the study. The study form included the demographic features of patients, presentation day and time, ICD-10 codes and the treatments applied in the emergency department (ED). Results: There were 303 patients presented with tooth and gum complaints to the ED during the study period. One hundred fifty five (51,2%) patients were male and the study subject had a mean age of 34±15 (min-max: 1-80), 166 (38,3%) patients were between 16-25 years old. According to the ICD-10 192 (63,4%) patients were diagnosed as gingivitis and periodontal disease. 148 (52%) patients took pain killer and 24 took antibiotics in the ED. 248 (82%) patients presented to the ED during the periods impossible to access a dentist. Conclusion: Emergency departments are important places for patients suffering form tooth and gum disease. The diagnosis, if possible simple treatment and follow up of dental emergencies should be carried out in EDs. The medical care of patients with dental problems should be qualified better by a sufficient education of ED residents about dental emergencies.
