Cinsel taciz: Üniversite öğrencilerinin algı ve tepkileri

Abstract

This study investigates sexual harassment. In the first section of the study, it is aimed to determine what kind of sexual harassment they face, in which contexts they face this harassment, and the feelings and the reactions they reveal when they face sexual harassment. The second section tries to find out why some people do not show any reactions when they face sexual harassment and investigate these people" reasons why they do so. The findings indicate that the majority of the university students face sexual harassment through being gazed (60.69%) and being touched (45.48%) without their consent. It is seen that sexual harassment mostly occurs in unknown contexts (49.12%) and social contexts with friends (39.14%). When an individual face sexual harassment, of the feelings, the most intensive ones are determined to be anger (57.36%), sorrow (42.94%) and embarrassment (40.25). When the reactions to the sexual harassment are considered, it is found out that 69.59% of the university students did not anything. The qualitative findings on why they did not do anything regarding sexual harassment they faced indicate that they did not do anything due to several reasons: being misunderstood by others (96.56%), worrying about being blamed (92.04%), self-blame (51.13) and being disgraced/falling into disrepute (35.22). The results reveal that both men and women face sexual harassment, that it is also commonplace among the university students, and that the victims do not show any reactions though they have feelings such as anger, sorrow, and embarrassment. Among the most commonly stated reasons why any reaction does not occur are the perceptions and social pressure towards social and sexual roles, the way people are raised and the feeling that they have deserved it.

Bu çalışmada cinsel taciz konusu ele alınmıştır. Çalışmanın birinci bölümünde amaç, üniversite öğrencilerinin ne tür cinsel taciz olaylarına maruz kaldıklarını, bu olayları daha çok hangi ortamlarda yaşadıklarını, taciz olayları sırasında yaşadıkları duygular ve tepkilerinin neler olduklarını belirlemektir. İkinci bölümde ise, cinsel taciz karşısında tepki göstermeyenlerin neden tepkisiz, sessiz kaldıklarına dair görüşlerinin nitel olarak belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma bulguları, üniversite öğrencilerinin çoğunlukla bakışlarla (%60.69) ve rızaları dışında dokunularak (%45.48) taciz edildiklerini ortaya koymuştur. Taciz olaylarının çoğunlukla yabancı ortamlarda (%49.12) ve arkadaş ortamlarında (%39.14) yaşandığı görülmektedir. Cinsel taciz sonrası yaşanan duygulardan en yoğun olanların öfke (% 57.36), üzüntü (% 42.94) ve utanma (% 40.25) olduğu ortaya çıkmıştır. Tacize gösterilen tepkilere bakıldığında üniversite öğrencilerinin %69.59’nun hiç bir şey yapmadıkları ortaya çıkmıştır. Neden tepki göstermedikleri yönündeki nitel bulgulara bakıldığında ise; çevre tarafından anlaşılmama korkusu (%96.56), suçlanacağı endişesi (% 92.04), kendini suçlamaları (%51.13) ve rezil olacakları/adlarının çıkacağı endişesi ile (%35.22) tepki göstermedikleri ortaya çıkmıştır. Sonuçlar taciz olaylarının hem kadın hem de erkekler arasında yaşandığını, yüksek öğrenim gören gençler arasında da yaygın olduğu ve mağdurların öfke, üzülme, utanma gibi duygular yaşamalarına rağmen tepki göstermediklerini göstermektedir. Tepki göstermeme nedeni olarak toplumsal ve cinsiyet rollerine ilişkin algılar ve baskılar, ailelerin yetiştirilme biçimi ve bunu hak ettiklerini düşünme, yoğunlukta ifade edilen nedenler arasında yer almaktadır.