Öz:Bu araştırmanın amacı, ortaöğretim kurumlarındaki müdürlerin kullandıklarıetkileme taktiklerinin öğretmenlerin örgütsel bağlılıkları ile ilişkisini tespit etmektir.Araştırma, ilişkisel tarama modeliyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini,2016–2017 eğitim-öğretim yılında Ankara ilinin, Çankaya, Etimesgut, Keçiören,Mamak ve Yenimahalle ilçelerindeki resmi ortaöğretim kurumlarında görevyapmakta olan öğretmenler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini, tabakalıörnekleme yöntemine göre seçilen 405 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmaverilerinin toplanmasında “Çalışanlara Yönelik Etkilenen Davranış Ölçeği” ve“Örgütsel Bağlılık Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde SPSS 22.00ve LISREL 8.80 paket programları kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkilerinbelirlenmesi amacıyla Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı, yordayıcıdeğişkenlerin incelenmesinde ise Çoklu Doğrusal Regresyon Analizi kullanılmıştır.Araştırmadan elde edilen bulgulara göre ortaöğretim kurumlarında görev yapanyöneticilerin en çok kullandıkları etkileme taktiğinin “kurallara uygunluk”, en azkullandıkları etkileme taktiğinin ise “kişisel yakınlığı kullanma” olduğu tespitedilmiştir. Öğretmenlerin de görev yaptıkları kurumlara en fazla duygusal bağlı lıkboyutunda bağlı oldukları belirlenmiştir. Ayrıca araştırma sonucunda, okulmüdürlerinin kullandıkları etkileme taktikleri ile öğretmenlerin örgütsel bağlılıklarıarasında anlamlı düzeyde ilişkiler bulunmuştur. Örgütsel bağlılık ölçeği genelinin akılyoluyla ikna, teşvik edici talepte bulunma, kurallara uygunluk, bilgilendirme, baskıyapma, iş birliği yapma, takdir etme, istişarede bulunma, başkaları ile koalisyonkurma alt boyutları ile anlamlı düzeyde ilişkisi bulunmaktadır. Okul müdürlerininöğretmenleri etkilerken daha fazla ılımlı taktikler (takdir etme, bilgilendirme, işbirliğiyapma, istişarede bulunma) kullanmaları sağlanmalı; öğretmenlerin örgütsel bağlılıkdüzeylerinin arttırılmasına yönelik çalışmalar yapılmalıdır.
Öz:Employing correlational survey model, the study aims to determine the relationship between the organizational commitment of teachers and the influence tactics employed by secondary school principals. The population of the study consists of teachers working in public secondary schools in Ankara (Çankaya/Etimesgut/Keçiören/Mamak/Yenimahalle) in the 2016-2017 academic year. The sample of the study consists of 405 teachers selected according to stratified sampling method. “Behavior-Questionnaire-Target” and “Organizational-Commitment-Scale” were employed in order to collect the research data. “SPSS 22.00” and “LISREL 8.80” packaged software programs were used to analyze the data. In addition, Pearson Product-Moment Correlation Coefficient was used to determine the relation between variables, and Multiple Linear Regression Analysis was employed to determine the predictive variables. Of the influence tactics used by the secondary school principals, while “legitimating” was found to be used the most, “personal appeal” was found to be the least resorted to. It was also determined that the teachers were most dependent on the institutions they work in the dimension of emotional commitment. Furthermore, the relationship between the organizational commitment of teachers and the influence tactics employed by secondary school principals was significant. The scale of organizational commitment has a significant relationship with subdivisions such as persuasion through reasoning, encouraging, abiding with the rules, informing, coercion, cooperation, appreciation and consulting with others. Principals should be encouraged to use more modest tactics when influencing; efforts are needed to increase teachers’ organizational commitment levels.
