HAYVANIN KÖTÜ MUAMELELERE KARŞI CEZA HUKUKU VASITASIYLA KORUNMASI HALİNDE MAĞDURUN TESPİTİ

Abstract

Öz:İnsanlar tarafından hayvanlara karşı kötü muamelelerde bulunulduğuna ilişkin haberlerin son zamanlarda giderek artan bir şekilde gündeme geldiği görülmektedir. Bu durum toplumda tepkilere neden olmakta ve hayvanlara karşı kötü muamelelerde bulunan kimselerin cezalandırılmaları istenmektedir. Zira şu anki mevzuata göre hayvanlara karşı gerçekleştirilen kötü muamelelerin bazıları şartları varsa “malvarlığına karşı suçlar” kapsamında değerlendirilmektedir. Bu nedenle hem 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu’nda (HKK) hem de 5237 Türk Ceza Kanunu’nda (TCK) değişikliklerin yapılması öngörülmektedir. Böylece hayvanlara karşı gerçekleştirilen kötü muamelelerin suç olarak düzenlenerek cezalandırılması istenmektedir. HKK’da hayvanlara karşı gerçekleştirilen pek çok kötü muamele ceza hukuku anlamında suç olarak öngörülmese de karşılığında idari yaptırımın öngörüldüğü kabahat olarak düzenlenmektedir. Ceza hukukunun son araç olma niteliği bakımından doğru bir tercih yapıldığı söylenebilirse de hayvanlara karşı gerçekleştirilen kötü muamelelerin önlenmesi bakımından gereken yeterliliğin sağlanamadığını söylemek mümkündür. Bu çalışmada hayvanlara karşı gerçekleştirilen kötü muamelelerin suç olarak öngörülmesi halinde bu suçun mağduru belirlenmeye çalışılmaktadır. Bu kapsamda suç genel teorisinde mağdur kavramına ilişkin doktrindeki görüşler incelenerek malvarlığına karşı suçlar ayrı tutulmak kaydıyla bu suçun mağdurunun hayvan olmadığı, toplum olduğu sonucuna varılmaktadır.

Öz:Recently, increasing news on the agenda about human-induced cruel treatments against animals has observed. This situation caused reactions in society. These reactions focused on the need for punishments for people who treat cruelly against animals. At this point, amendments have demanded to be made in both the Law on Animal Protection Numbered 5199 (AP) and the Law on Turkish Penal Numbered 5237 (TP). In this way, punishment for cruel treatments to animals as a crime has aimed. According to the current legislation, some of the cruel treatments against animals have been regulated within the scope of crimes against property. Many of the cruel treatments against animals have been regulated as administrative offences in the AP. This situation could be considered as the right choice in terms of the principle of ultima ratio. On the other hand, it is also possible to say that the required competence could not be achieved in terms of preventing cruel treatment against animals. This study discusses who could be the victim where the act of cruel treatment against animals has regulated as a crime. In this context, when the opinions in the doctrine regarding the concept of the victim in the general crime theory have examined, it has concluded that the victim is not the animal but the society, on the condition that crimes against property have excluded.