Bu klinik çalışmanın amacı; radyografik inceleme ve ağız içi muayene sonrasında derin çürük tespit edilen ve apikal periodontitis teşhisi konan dişleri bulunan sağlıklı bireylerde; periapikal alanlarda lezyon oluşumunda IL-17, IL-17 Reseptörü (IL-17R), IL-23 ve IL-23 Reseptörü (IL-23R) gen polimorfizmlerinin etkilerinin araştırılmasıdır. Materyal ve Metot: Tıbbi hikâyesinde herhangi bir sistemik hastalığı olmayan, klinik ve radyografik muayene sonrasında derin çürük kavitesi tespit edilen diş/dişleri olan 18-65 yaş arası bireyler çalışmaya dâhil edildi. Deney grubu; termal ve elektrik pulpa testlerine negatif yanıt veren ve radyografide periapikal lezyon tespit edilen dişleri bulunan apikal periodontitis hastalarından; kontrol grubu ise termal ve elektrik pulpa testlerine pozitif yanıt veren ve radyografide sağlıklı dişleri periapikal dokuları bulunan irreversible pulpitis hastalarından oluşturuldu. Hastaların bukkal epitel hücrelerinden elde edilen çift sarmallı deoksiribonükleik asit (dsDNA) örnekleri polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ve yüksek çözünürlüklü erime (HRM) analizlerinde genotiplerin belirlenmesi amacıyla kullanıldı. Elde edilen sonuçlar ScreenClust HRM (QIAGEN/Düseldorf, Almanya) yazılımına yüklenerek genotipler belirlendi. Bulgular: Apikal periodontitis ve irreversible pulpitis hastaları arasında IL-17A (rs542129933), IL-17RA (rs562543976), IL-23A (rs180825144) ve IL-23R (rs10489630) gen polimorfizmlerinin etkileri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamaktadır. Sonuç: Bu çalışmanın sınırları dâhilinde IL-17 (rs542129933), IL-17R (rs562543976), IL-23 (rs180825144) ve IL-23R (rs10489630) tek nükleotit polimorfizmlerinin (TNP) periapikal lezyonlarda kemik yıkımının oluşması üzerinde herhangi bir etkisi olmadığı tespit edilmiştir.
The objective of this clinical study is to investigate the effects of IL-17, IL-17 Receptor (IL-17R), IL-23 and IL-23 Receptor (IL-23R) gene polymorphism on lesion formation in periapical regions of the healthy individuals who have teeth with deep carious lesions and diagnosed with apical periodontitis after the radiographic investigation and examination of the oral cavity. Material and Methods: We included the individuals who diagnosed with deep carious lesions on their teeth after the clinical and radiographic examination between the ages of 18-65 with no systemic illnesses in their medical history. Apical periodontitis patients that have teeth with periapical lesions in their radiographs and gave negative response to thermal and electric pulp tests formed the experimental group; irreversible pulpitis patients that have teeth with healthy periapical tissues on their radiographs and gave positive response to thermal and electric pulp tests formed the control group. Double strand deoxyribonucleic acid (dsDNA) samples which was obtained from the patient's buccal epithelial cells used in polymerase chain reaction (PCR) and also High Resolution Melting analysis (HRM) to determine the genotypes. The ScreenClust HRM (QIAGEN/ Duesseldorf, Germany) software was used to analyze the acquired data to identify the genotypes. Results: There were no statistically significant differences between the apical periodontitis patients and the irreversible pulpitis patients in terms of IL-17A (rs542129933), IL-17RA (rs562543976), IL-23A (rs180825144) ve IL-23R (rs10489630) gene polymorphisms. Conclusion: Within the limitations of this study IL-17 (rs542129933), IL-17R (rs562543976), IL-23 (rs180825144) and IL-23R (rs10489630) single nucleotide polymorphisms (SNP) have no effects on bone resorption in periapical lesions.
