Huzursuz bacak sendromu olan gebelere verilen uyku hijyeni eğitiminin uyku kalitesine etkisi

Abstract

Amaç: Bu araştırma, huzursuz bacak sendromu olan gebelere verilen uyku hijyeni eğitiminin uyku kalitesine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Materyal ve metot: Bu araştırma ön test- son test kontrol gruplu yarı deneme modeli kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini Kayseri Merkez Talas ilçesine bağlı bulunan, nüfusu 20.000 ve üzeri olan Aile Sağlığı Merkezlerine (ASM) (Talas Anayurt ASM, Talas 1 lu ASM, Talas 3 No' lu ASM ) kayıtlı gebeler oluşturmuştur. Power analizi yapıldığında örneklem büyüklüğü %5 yanılgı düzeyi çift yönlü önem düzeyinde, %95 güven aralığında %95 evreni temsil etme yeteneği ile toplam 128 (deney grubu 64, kontrol grubu 64) gebe olarak hesaplanmıştır. Deney grubundaki gebelere iki oturumda uyku hijyeni eğitimi verilmiştir. Verilerin toplanmasında "Kişisel Tanıtım Formu" ve "Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi (PUKİ)" kullanılmıştır. Verilerin kodlanması ve değerlendirilmesi SPSS 22.0 paket programı kullanılarak bilgisayar ortamında gerçekleştirilmiştir. İstatistiksel değerlendirmede; yüzdelik dağılım, aritmetik ortalama, standart sapma, ki-kare, bağımsız gruplarda t testi ve bağımlı gruplarda t testi kullanılmıştır. Bulgular: PUKİ ön test puan ortalamalarına göre her iki gruptaki gebelerinde benzer şekilde kötü uyku kalitesine sahip olduğunu saptanmıştır (p= 0.353). Verilen uyku hijyeni eğitimi sonrası PUKİ son test puan ortalamasının deney grubunda 7.23 ± 2.17, kontrol grubunda 10.54 ± 2.20 olduğu ve gruplar arasındaki farkın istatistiksel açıdan anlamlı olduğu saptanmıştır (p= 0.000). Buna göre deney grubunda yer alan gebelerin kontrol grubuna oranla daha iyi uyku kalitesine sahip olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Huzursuz bacak sendromu olan gebelere verilen uyku hijyeni eğitiminin uyku kalitesini artırdığı saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: Huzursuz Bacak Sendromu, Gebelik, Uyku Hijyeni, Uyku Kalitesi, Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi.

Aim: This research was conducted to determine sleep quality of sleep hygiene training given to pregnant women with restless leg syndrome. Material and Method: This study was conducted using a semi-trial model with pre-test and post-test control groups. The population of the study was registered to the Family Health Centers (ASM) (Talas Homeland ASM, Talas 1 ASM, Talas 3 ASM) with a population of 20,000 and over, affiliated to Kayseri Central Talas district. When the power analys made, sample size hasgot %5 duble direction importance , %95 contidence range, % 95 ability to deliver the universe, the total 128 pregnant was calculated. The sleeping hygiene training was given to two sessions of the experiment group. Personal identifaciton form and Pittsburg sleep quality was used to collection of data. Coding of data and evaluatig realize in computer with using SPSS 22.0 programme. Percentage distribuation, arithmetic mean, standart deviation, ki- spuare was used to statistical evaluation, deperents group and indeperent groups was used t test. Results: PUKI pre-test averages revealed that sleep quality in both groups was similarly poor (p= 0.353). It was determined that the mean post-test post-test score after sleep hygiene training was 7.23 ± 2.17 in the experimental group and 10.54 ± 2.20 in the control group and that the difference between the groups was statistically significant (p= 0.000). Accordingly, it was determined that the sleepers in the experimental group had better sleep quality than the control group. Conclusion: Sleep hygiene training given to pregnants with restless leg syndrome increased sleep quality. Keywords: Restless leg syndrome, Pregnancy, Sleep Hygiene, Sleep Quality, Pittsburgh Sleep Quality Index.