Abstract
Aim: Our aim is to compare the socio-demographic characteristics of mothers with mentally
disabled children with those without, and to evaluate anxiety levels and ability of these mothers to
cope with stress.
Materials and Method: Our study is designed as a cross-sectional descriptive study. We included
the mothers of 110 children with mental disabilities as the study group, and mothers of 117
children in a primary school without any mental disabilities as the control group. Sociodemographic
data of all the mothers participating in the study were recorded and Beck Anxiety
Inventory and The Ways of Coping Scale were applied.
Results: The mean age of the study group was 31.2±3.45 years in the study group and
28.62±2.25 years in the control group; there was no statistical difference between the groups
(p=0.215). Monthly household income was statistically significantly lower in the study group
(p=0.005). The average Beck Anxiety Inventory score of the mothers with mentally disabled
children was 29.88±12.68, and that of the control group was 28.76±16.86; there was no
statistically significant difference between the groups (p=0.578). The average Ways of Coping
Scale score of the mothers of mentally disabled children was 70.83±13.49 and average score of
the control group was 73.64±16.20; there was no statistically significant difference (p=0.158).
However, the average scores of mothers with mentally handicapped children of the three
subscales of Ways of Coping Scale, including Submissive Approach, Seeking for Social Support
and Optimistic Approach, were significantly higher than the control group (p: 0.001, 0.001, 0.005,
respectively).
Conclusion: We suggest that mothers of mentally disables children should be followed up closely
and supplied with psychosocial support, and rehabilitation services; even, measures to improve
their economic situation should be taken.
Keywords: Disabled Children; Anxiety; Psychological Status.
Özet
Amaç: Çalışmamızda zihinsel engelli çocuğu olan ve olmayan annelerin sosyodemografik özelliklerini ve
zihinsel engelli çocuğu olan annelerin, kontrol grubundaki annelere göre anksiyete düzeylerini
belirleyebilmek ve stresle başa çıkma becerilerini değerlendirebilmek amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamız kesitsel tanımlayıcı bir çalışma olarak planlanmıştır. Şubat 2015 tarihinde
Malatya Rehberlik ve Araştırma merkezine müracaat eden sadece zihinsel engeli olan ilköğretim
çağındaki 110 çocuğun anneleri ile kontrol grubu olarak bir ilköğretim okulunda herhangi bir zihinsel
engeli olmayan 117 çocuğun anneleri alınmıştır. Çalışmaya katılan tüm annelere Sosyodemografik Veri
Formu, Beck Anksiyete Ölçeği, Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği uygulanmıştır.
Bulgular: Çalışmaya katılan annelerin yaş ortalaması zihinsel engelli çocuğu olanlarda 31.2±3.45 yıl,
kontrol grubunda 28.62±2.25 yıl olup istatistiksel olarak benzer idi (p=0.215). Hane halkının aylık geliri
zihinsel engelli çocuğu olan annelerde kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha
düşük idi (p=0.005). Beck Anksiyete Ölçeği puanı zihinsel engelli çocuğu olan annelerde 29.88±12.68,
kontrol grubunda 28.76±16.86 olup her iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu
(p=0.578). Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği puanı zihinsel engelli çocuğu olan annelerde 70.83±13.49,
kontrol grubunda 73.64±16.20 idi (p=0.158). Ancak Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeğinin alt
ölçeklerinden olan Çaresiz Yaklaşım, Boyun Eğici Yaklaşım, Sosyal Destek Arama gruplarında zihinsel
engelli çocuğu olan annelerde kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde daha yüksekti (p sırasıyla 0.001,
0.001, 0.005).
Sonuç: Zihinsel engelli çocuğu olan annelerin psikososyal açıdan daha çok desteklenmesi ve yakından
takip edilmesi hatta ekonomik durumlarının iyileştirilmeye çalışılması ve kendilerine de rehabilitasyon
hizmetleri verilmesi sağlanmalıdır.
Anahtar Kelimer: Engelli Çocuklar; Anksiyete; Ruhsal Durum.
