1961 yılından itibaren misafir işçi olarak Almanya’ya giden ve ülkede en büyük göçmen grubunu oluşturan Türkler, zaman içinde bu ülkeyi ikinci vatan olarak kabul etmeye başlamıştır. Aradan geçen 60 yıl içerisinde Türklerin Alman toplumuna entegrasyonu konusu sürekli olarak Alman kamuoyunda gündeme gelmiş, ayrımcılık ve paralel toplum gibi konular çok tartışılmıştır. Özellikle 2010 yılında Alman Sosyal Demokrat Partisi üyesi Thilo Sarrazin’in piyasaya çıkardığı ve göçmenlerle ilgili ırkçı ifadeler içeren “Almanya Kendini Yok Ediyor” kitabının ardından bu tartışmalar daha fazla alevlenmiştir. Bu çalışmanın amacı Almanya’da yaşayan Türklerin ayrımcılık ve dışlanma bağlamında Alman karikatürlerine nasıl yansıtıldığını tespit etmektir. Bu kapsamda Alman basınında yayınlanmış olan ve Türkiye’den Almanya’ya yapılan göçün 50. yıldönümünde Türkiye Cumhuriyeti Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı tarafından düzenlenen “50 Yıl 50 Karikatür: Alman Karikatüristlerinin Gözüyle Türkler” adlı sergide sergilenen bazı karikatürler arasından ayrımcılıkla ilgili olanlar amaçlı örneklemle seçilerek incelenmiştir. Karikatürler analiz edilirken göstergebilimsel çözümleme ve eleştirel söylem çözümlemesi yöntemleri kullanılmıştır.
Turks, who went to Germany as guest workers since 1961 and constitute the largest immigrant group in the country, started to accept this country as a second homeland in the time. In the past 60 years the issue of Turkish integration into German society has been constantly on the agenda of the German public, issues such as discrimination and paralel society have been widely discussed. Especially after the book “Germany Abolishes Itself” (2010) which contains racist statements about immigrant sand published by Thilo Sarrazin who a member of the German Social Democratic Party, these discussions have become more heated. The purpose of this study to determine how reflects on German caricature Turks living in Germany in the context of discrimination and exclusion. In this context, caricatures about discrimination, which published of Germany’s print media and exhibited in the exhibition titled “50 Year 50 Caricatures: The Turks through the Eyes of German Caricaturists” was selected and examined as a purposeful sample. This exhibition has been exhibited for the 50th anniversary of the Turks immigrates to Germany by the Republic of Turkey Prime Ministry Foreign Turks and Related Communities Presidency. For analyzing the caricatures, semiotic analysis and critical discourse analysis methods were used.
