Yahya Kemal Beyatlı, şiirleri ve şiir sanatı üzerine söyledikleriyle modern Türk şiirinin kurucu isimlerinden olma vasfını elde etmiştir. Bir neoklasik olarak eski şiirin ve ona bağlı kültür dünyasının unsurlarını, erişilmesi zor bir söyleyişle yeni şiirin, yeni kültür hayatının dünyasına bağlamıştır. Şiirini inşa ederken her büyük sanatkâr gibi poetik bir arka plana yaslanmıştır. Dolayısıyla şiirinde, ilhamdan estetik plana uzanan düzeni oluştururken bir takım kaidelere bağlı kalmış, bir poetika-şiir örgüsü tesis etmiştir. Bu çalışma, Yahya Kemal Beyatlı’nın şiirlerinden ve düzyazılarından hareketle poetikasını tespit etmeyi ve poetikası ile şiiri arasındaki ilişkiyi belirlemeyi amaçlamaktadır. Makalede, Orhan Okay’ın poetika metinlerini incelerken teklif ettiği tasnife bağlı olarak “tarifler, dış yapı, dil, sanatların tedahülü, iç yapı, muhteva ve şiir okuyucusu” başlıkları dikkate alınmıştır.
Yahya Kemal Beyatlı has achieved the qualification of being one of the founding names of modern Turkish poetry with his poems and poetry art. As a neoclassical, he connected the elements of old poetry and the cultural world connected to it to the world of new poetry, new cultural life, with a difficult to reach saying. Like every great artist, he was leaning against a poetic background while building his poetry. Therefore, while forming the order from inspiration to aesthetic plan in his poem, he adhered tosome plinths and established a poetic-poetry weave. This study aims to determine the poetics of poetry and prose of Yahya Kemal Beyatlı and to determine the relationship between poetics and poetry. In the article, the titles of “recipes, exterior structure, language, including of arts, interior structure, content and reader of poetry” are taken into consideration, depending on the classification offered by Orhan Okay while examining the poetic texts.
