The Effects of Ethyl Pyruvate on Behavioral and BiochemicalParameters in Immobilization Stress-Induced Mice

Abstract

Objective: Ethyl pyruvate (EP) is a molecule with antioxidant, anti-inflammatory, and anti-apoptotic features. The present study investigates EP's effects on behavioral and biochemical alterations induced by immobilization (IM) stress. Methods: In this outcome, 45 male BALB/c mice were separated into five groups [CONT (control), IM, IM+EP, EP, IM+F (fluoxetine)]. IM applied groups had 6 hours of immobilization stress procedure a day for a week. EP (50 mg/day) and fluoxetine (5 mg/day) were applied to the mice intraperitoneally. After the stress induction protocol, passive avoidance, open field (OF), and forced swimming tests (FST) were executed. After behavioral tests, brain tissues were obtained for biochemical investigations. Results: Immobilization application increased immobility times in the FST and decreased the total distance moved and the center time in the OF test. Immobile times were reduced with fluoxetine and EP applied groups compared with the IM group due to decreased learned helplessness. The IM group had decreased brain-derived neurotrophic factor (BDNF), superoxide dismutase, and glutathione peroxidase levels, which were increased with EP applications.Conclusion: These results show that EP generates antidepressant-like effects with decreasing oxidation and increasing BDNF levels.

Amaç: Etil Pirüvat (EP), antioksidan, antiinflamatuvar ve antiapoptotik etkileri bilinen bir moleküldür. Bu çalışma ile,EP’ın, immobilizasyon stres (IM) ile indüklenen biyokimyasal ve davranışsal parametre değişiklikleri üzerine etkileriniaraştırmak amaçlanmıştır.Yöntemler: Bu amaçla, 45 BALB/c fare, 5 gruba ayrıldı [CONT, IM, IM+EP, EP, IM+F (fluoksetin)]. IM uygulanan gruplar1 hafta boyunca günde 6 saat immobilizasyon stresine maruz bırakıldı. EP (50 mg/g) ve fluoksetin (5 mg/g) deneklereintraperitoneal olarak enjekte edildi. Stres indüksiyonu sürecinin sonunda, farelere zorunlu yüzme testi (ZYT), açık alan(AA) testi ve pasif sakınma (PS) testleri uygulandı. Davranış deneyleri tamamlanan denekler, servikal dekapitasyonsuretiyle sakrifiye edildi ve biyokimyasal incelemeler için beyin dokuları izole edildi.Bulgular: IM grubunda, ZYT ‘nde hareketsiz zamanda artış, AA testinde, toplam katedilen mesafe ve merkezde geçirilensürede azalma gözlemlendi. Öğrenilmiş çaresizlikte bir azalma ile bağlantılı olarak, ZYT ’nde hareketsiz zamanın IM+EPve IM+F gruplarında, IM grubuna kıyasla azaldığı gözlemlendi. IM grubunda azalan beyin-kaynaklı nörotrofik faktör(BDNF), glutatyon peroksidaz ve süperoksit dismutaz seviyeleri, IM+EP grubunda, IM grubuna kıyasla, anlamlı artışgösterdi.Sonuç: Bu veriler, EP’ ın, oksidasyonu azaltmak ve BDNF seviyelerini artırmak suretiyle antidepresan-benzeri etkilergösterdiğini ortaya koymaktadır.