Rotator manşet yırtığı olan hastaların somatotiplerinin ve antropometrik ölçümlerinin değerlendirilmesi

Abstract

Rotator Manşet Yırtığı Olan Hastaların Somatotiplerinin ve Antropometrik Ölçümlerinin Değerlendirilmesi Amaç: Bu çalışmada somatotipin rotator manşet yırtığı ile ilişkisini gözlemleyeceğimizi ve fizyoterapi sonrası ağrı ve normal eklem hareketi bakımından etkisini görebileceğimizi düşündük. Materyal ve Metot: Çalışmamıza 2020–2021 yıllarında Tekirdağ Devlet Hastanesinde RMY tanılı 84 hasta dahil edildi. Hastaların 43'ü kadın, 41'i erkekti. Katılımcılar yaş ve cinsiyete göre gruplandırılarak değerlendirildi. Hastaların ağrı için VAS, omuz fonksyonu için WORC, SPADI ve Quick Dash skorları ve NEH değerleri ölçüldü. İlgili antropometrik ölçümler yapıldı. Somatotip için Heath-Carter yöntemi kullanıldı. Bulgular: Hastaların 64'ü (%76) endomorfik-mezomorf somatotipteydi. 14 hasta (%17) mezomorf-endomorf, 4 hasta (%5) mezomorfik-endomorf, 1 hasta (%1) dengeli mezomorf ve 1 hasta (%1) ektomorfik-endomorf somatotipti. Erkeklerde 32 hasta (%78) endomorfik-mezomorf, 8 hasta (%19.5) mezomorf-endomorf ve 1 (%2.5) hasta ise dengeli-mezomorf somatotipti. Kadınlarda 32 hasta (%74.4) endomorfik-mezomorf, 6 hasta (%13.9) mezomorf-endomorf, 4 hasta (% 9.3) mezomorfik-endomorf ve 1 hasta (%2.3) ektomorfik-endomorf somatotipti. 45 yaşından küçük olanların %71.4'ü ve 45-55 yaşında olanların %50'si parsiyel yırtıkken 56-65 yaşında olanların %80'i ve 65 yaşında büyük olanların %76.5'i tam kat yırtık olarak elde edildi. Sonuçlar: RMY hastalarının cinsiyet farketmeksizin somatotiplerinin mezomorfik ağırlıklı vücut tipine sahip olduklarını gözlemledik. Mezomorfik vücut tipine sahip bireyler, farklı vücut tipine sahip bireylerden daha fazla RMY olma ihtimaline sahiptirler. Çalışmamıza göre RMY'nin cinsiyete göre prevalansının değişmediğini düşünüyoruz. Anahtar Kelimeler: Rotator manşet yırtığı, somatotip, antropometri

Evaluation of Somatotypes and Anthropometric Measurements of Patients With Rotator Cuff Tears Aim: This study aims to observe the relationship of somatotype with rotator cuff tears and see its effects in terms of pain and range of motion after physiotherapy. Material and Method: 84 patients (43 female, 41 male) diagnosed with RCT in Tekirdağ State Hospital between 2020 and 2021 were included. Participants were grouped and evaluated in terms of age and gender. VAS scoring for pain, WORC, SPADI and Quick Dash scores for shoulder function and ROM values were measured. Relevant anthropometric measurements were made. Heath-Carter method was used for somatotype. Results: 64 (76.2%) patients had endomorph-mesomorph, 14 (17%) had mesomorph-endomorph, 4 (5%) had mesomorph-endomorph, 1 (1%) had balanced mesomorph and 1 (1%) had ectomorph-endomorph somatotype. Of the male patients, 32 (78%) had endomorph-mesomorph, 8 (19.5%) had mesomorph-endomorph and 1 (2.5%) had balanced mesomorph somatotype. Of the female patients, 32 (74.4%) had endomorph-mesomorph, 6 (9.3%) had mesomorph-endomorph, 4 had mesomorph-endomorph and 1 (2.3%) had ectomorph-endomorph somatotype. 71.4% of the participants younger than 45 years of age and 50% of those between 45 and 55 had partial tear; 80% of those between 56 and 65 and 76.5% of those older than 65 had complete tear. Conclusion: Regardless of gender, RCT patients had predominantly mesomorphic body type. Individuals with mesomorphic body type are more likely to have RCT. Our results show that RCT prevalence does not change according to gender. Keywords: Rotator cuff tears, somatotype, anthropometry