Tip 2 Diyabetli Hastalarda Metabolik Sendrom Prevalansı

Abstract

Bu çalışma, tip 2 diyabetli hastalarda metabolik sendrom prevalansını değerlendirmek amacıyla yapılmıştır.

Materyal ve Metod: Malatya Doğanşehir Devlet Hastanesi İç Hastalıkları Polikliniği’ne başvuran 112 tip 2 diyabetli hasta bel çevresi, arteryel kan basıncı, trigliserid ve HDL-kolesterol düzeyleri ölçülerek metabolik sendrom açısından değerlendirilmiştir.

Bulgular: Çalışma grubu 29’u erkek (%25,9), 83’ü kadın (%74,1) olmak üzere toplam 112 tip 2 diyabetli hastadan oluşmaktadır. Metabolik sendrom prevalansı %80,4 olarak bulunmuştur. Bu oran erkeklerde %62,1, kadınlarda %86,7 olarak saptanmıştır. Tip 2 diyabetli kadınlarda metabolik sendrom prevalansı tip 2 diyabetli erkeklere göre anlamlı derecede daha yüksek bulunmuştur (p<0,01).

Sonuç: Diyabet ile metabolik sendrom birlikteliği sıktır. Yapılan çalışmalarda diyabetli hastaların çoğunun metabolik sendrom kriterlerini taşıdığı görülmüştür. Metabolik sendrom olmayan diyabetik hasta sık değildir ve diyabetlilerin az bir kısmını oluşturmaktadır. Çalışmamızda da benzer bulgular elde edilmiştir. Tip 2 diyabet ve metabolik sendrom birlikte bulunduğunda kardiyovasküler hastalık riskini çok daha fazla arttığından, tip 2 diyabetli hastaların metabolik sendrom yönünden de değerlendirilmeleri ve her iki hastalığın erken ve etkin tedavisi büyük önem taşımaktadır.

This study was carried out to evaluate the prevalence of metabolic syndrome in type 2 diabetic patients.

Material and method: A total 112 patients with type 2 diabetes who admitted to outpatient clinic of internal medicine in Malatya Doğanşehir Public Hospital were evaluated for metabolic syndrome by measuring of the waist circumference, arterial blood pressure, the level of triglycerides and HDL.

Results: Patient group included total 112 type 2 diabetic patients, of these, 29 were male (25,9 %) and 83 were female (74,1 %). The prevalence of metabolic syndrome was 80,4 %. Male to female ratio was 62,1% / 86,7%. The prevalence of metabolic syndrome in type 2 diabetic female patients was found to be significantly higher than that of type 2 diabetic male patients (p<0,01).

Conclusion: The coincidence of diabetes and metabolic syndrome is frequent. Studies showed that the majority of the diabetic patients associated with the criteria of the metabolic syndrome. In contrast to this, diabetes without metabolic syndrome is not frequent and constitutes only some of the diabetic cases. Similar findings were attained in our study as well. Since the risk of cardiovascular disease is further increased in case of the coincidence of diabetes and metabolic syndrome, the evaluation of the type 2 diabetic patients for metabolic syndrome and early and effective treatment of both pathologies is particularly important.