İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi 2015 yılı özürlü sağlık kuruluna başvuran olguların incelenmesi

Abstract

Amaç: Ülkemizdeki kayıt sistemlerindeki eksiklik nedeniyle özürlü sayısı, türü ve nedenleri konusunda yeterli verimiz mevcut değildir. Özürlülüğün önlenmesi ve rehabilitasyonu için bu konuda uygun toplanmış detaylı verilere ihtiyaç vardır. Çalışmamızda Turgut Özal Tıp merkezi sağlık kuruluna başvuran özürlü olguların incelenip, ülkemizde verilerin yetersiz olduğunu düşündüğümüz için özürlüler ile ilgili verilere katkı sağlamayı amaçlıyoruz. Gereç ve Yöntem: Sağlık Kurulu'na özürlü rapor düzenlenmesi amacıyla başvuran hastalara ait arşiv kayıtlarından 01.01.2015-29.12.2015 tarihleri arasında düzenlenmiş olan 2241 rapor geriye dönük olarak tarandı. Olgulara ait yaş, cinsiyet, başvurdukları ay, tüm vücut fonksiyon kaybı oranları, ağır özürlü ve özürlülüklerinin sürekli olup olmadığı, engel grupları, kullanım amaçları ve başvuru yaptıkları bölüm kaydedildi. Ayrıca sosyal yardıma başvuran hastalar telefonla aranarak sosyal yardımı alıp almadıkları öğrenildi. Araştırmamızın istatiksel değerlendirilmesinde SPSS for Windows Version 17.0 yazılımı kullanıldı. Bulgular: Araştırmamızda bayanların sayısı 863, erkeklerin sayısı 1378 ve yaş ortalamaları 33.18±26.63 yıl idi. Olguların özür oranı ortalaması 67.36±22.53 olup 1272 (%56.7) kişisi ağır engellidir. Verilen raporların %57.6'sı sürekli raporlardı. Özür oranı veren bölümlere sırası ile baktığımızda en fazla çocuk psikiyatri (%29.7), çocuk nörolojisi (%12.9) ve yetişkin nöroloji (%11.2) tarafından özür oranı verilmişti. 0-18 yaş grubunda en fazla görülen özürlülük türü %64.9 ile zihinsel, 19-64 yaş grubunda %74.2 ile kronik hastalıklar, 65 yaş ve üzeri grupta ise %87.8 ile yine kronik hastalıklar en fazla olarak tespit edilmiştir. Sonuç: Çalışmamızda olguların %43.2'sini çocuk yaş grubu oluşturmakta olup çocuklarda en çok zihinsel problemlerin görüldüğü bulunmuştur. Yetişkin yaş grubunda ise en fazla kronik hastalıkların görüldüğü bulunmuştur. Çalışmamızda çocuk yaş grubunda bu kadar çok zihinsel problemlerin görülmesi biz aile hekimleri olarak muayeneye gelen çocukları sadece biyolojik açıdan değil, zihinsel açıdan da değerlendirmemiz gerekliliğini ortaya koymuştur. Ayrıca aile hekimleri olarak muayene olmak için başvuran engelli bireylere uygun sosyal destek ve yardım hizmetlerinin devlet tarafından verildiği konusunda bilgilendirmelerde bulunmalıyız. Anahtar Kelimeler: Özürlü, Sağlık Kurulu, Raporlar

Objective We don't have enough data about the number of handicapped people, reasons and types of disability because of the inadequicy of our databases. Detailed and properly collected data is needed in this subject to prevent and rehabilitate disability. In our study, we aimed to contribute to the database of people with disability, which we think is not sufficient in our country, by reviewing handicapped patients who were referred to Turgut Özal Medical Center. Methods Of the archive records between 01.01.2015 and 12.29.2015, which were comprised of handicapped people who applied to Health Board for disability report, 2241 were screened retrospectively. Age, sex, month of application, rate of function loss, continuity of disability, type of disability, purpose of use and applied division are recorded. Those who applied for social assistance were called with phone to learn whether or not they were receiving social assistance. SPSS for Windows Version 17.0 was used for statistical analysis in our study. Results 863 women and 1378 men were included in our study with mean age of 33.18±26.63 years. Mean rate of disability was 67.36±22.53 and 1272 (56.7%) people were severely handicapped. Of all the reports given, 57.6% were continous reports. Department with the most reports given was child psychiatry (29.7%), which is followed by pediatric neurology (12.9%) and adult neurology (11.2%). The most common type of disability was; mental in 0-18 age group (64.9%), chronic diseases in 19-64 age group (74.2%) and over 65 age group (87.8%). Conclusions 43.2% of our cases were children and the most common disability in this age group was mental disability. Chronic diseases were observed as the most common reason of disability in adult age group. The fact that mental disability is that much prominent in children age group shows us, family doctors, that we shouldn't only examine children from a biological standpoint but also from a mental standpoint. As family doctors, we should also inform handicapped people who come to the clinic for examination, about social support given by the state. Keywords: Disability, Health Board, Reports