Servikal spondilotik miyelopatiyi saptamada difüzyon tensör görüntülemenin etkinliği

Abstract

Amaç: Servikal spondilotik miyelopati(SSM)'yi saptamada difüzyon tensör manyetik rezonans görüntülemenin katkısını araştırmak. Gereç ve Yöntem: Ocak-Haziran 2016 tarihleri arasında boyun ağrısı, parezi, ellerde uyuşma gibi semptomlar nedeniyle servikal manyetik rezonans görüntüleme için başvuran hastalar çalışmaya alındı. 1.5 Tesla MRG cihazı ile konvansiyonel servikal MR çekiminden sonra yaklaşık 7,5 dakika süren Difüzyon Tensör Görüntüleme (DTG) sekansı ek olarak uygulandı. Olgular spinal stenoz derecesine göre 4 gruba ayrıldı. Elde edilen veriler özel bir yazılım ile incelenerek renk kodlu FA(fraksiyone anizotropi) ve ADC (Appearent Diffusion Coefficient) haritaları oluşturuldu. Bu haritalardan ROI (region of interest) kullanılarak FA ve ADC değerleri hesaplandı ve bu değerlerin istatistiksel olarak tanıya katkısı değerlendirildi. Bulgular: Servikal spinal kanal stenozunun tüm gradeleri karşılaştırıldığında; spinal kanal stenoz derecesi ile FA değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı negatif korelasyon, stenoz derecesi ile ADC değerleri arasında ise pozitif korelasyon saptandı(p<0.001). Grade 2 hasta grubundaki stenotik seviyenin nonstenotik seviyelerle karşılaştırılmasında ise; stenotik seviyede prestenotik ve poststenotik seviyelere göre FA değerinde istatistiksel olarak anlamlı düşüş, ADC değerinde ise artış bulundu(p<0.05). Sonuç: DTG ve kantitatif FA ile ADC ölçümleri, konvansiyonel MRG'de bulgu vermeyen erken dönem SSM tanısında ve spinal kord hastalığının derecesini saptamada aday bir görüntüleme tekniğidir. Anahtar kelimeler: Servikal spondilotik miyelopati (SSM), Difüzyon tensör görüntüleme (DTG), Fraksiyone anizotropi (FA), Apparent diffusion coefficient (ADC)

Objective: To investigate the contribution of tensor magnetic resonance imaging on the detection of cervical spondylotic myelopathy (CSM). Material and Methods: The patients applied between Jan-June 2016 for cervical magnetic resonance imaging due to the symptoms like neck pain, paresis, and numbness in hands were studied. Beside the conventional cervical imaging with 1,5 Tesla MRI, DTI (Diffusion Tensor Imaging), which takes approximately 7,5 minutes, was applied additionally. The cases were categorized into 4 groups according to the degree of spinal stenosis. The obtained datas were analysed by a special software and color coded FA(fractioned anisotrophy) and ADC (Appearent Diffusion Coefficient) maps were generated. FA and ADC values were calculated by using the ROI (region of interest) and the contribution of these values on the diagnosis was evaluated statistically. Results: When all the grades are compared; statistically significant negative correlation between the degree of spinal canal stenosis and FA values and also a positive correlation (p<0.001) between the degree of stenosis and ADC values were detected. When comparing the stenotic and non-stenotic levels in grade 2 patients, it has been revealed that statistically significant reduction in FA value and increment in ADC value (p<0.05) were obtained in stenotic level comparing to the prestenotic and poststenotic levels. Conclusion: DTI and quantitative measurements of FA and ADC are a candidate technique of imaging for the early diagnosis of cervical spondylotic myelopathy which can not be detected by conventional MRI and the evaluation of the degree of spinal cord disease. Keywords: Cervical spondylotic myelopathy (CSM), Diffusion tensor imaging (DTI), Fractional anisotropy (FA), Apparent diffusion coefficient (ADC)