Karl Marks, kullandığı metot ile öncelikle Grek dönemi tarihçilerinin görmezden geldiği ekonomik ve
sosyal sebeplerin tarihi şekillendiren önemli bir unsur olduğunun altını çizmiş, üretim güçlerinin önemini
vurgulamış ve alt yapı-üst yapı altyapı-üstyapı tartışmasını başlatmıştır. Marksist tarih yazımına katkı sunan
akademisyenlerin ilk kuşağı Marks’ın düşüncelerini yorumlayan düşünürlerden meydana gelmektedir, ikinci
kuşak ise soğuk savaşla birlikte Doğu Bloğu Komünist Partisi üyesi düşünürlerden oluşmaktadır. Bu çalışmada
Ortodoks Marksistlerin değil, Marks’ın kaleme aldığı metinleri kendi yorumları ile ele alan düşünürlerin tarih
yazımına yaptıkları katkılar ele alınmaktadır. Bu çalışmanın temel amacı, Marksist tarih yazımının genel
hatlarını ortaya koymaktır. Bununla birlikte erken dönem Marksistler ile İngiliz Marksist tarihçilerin Marksizm’i
farklı yorumlamalarının Marksist tarih yazımının bir bütünlük arz etmediği anlamına gelmediği vurgulanmakta
yani Marksist tarih yazımında kavramsal ve içerik bağlamında bir devamlılığın söz konusu olduğu iddia
edilmektedir.
Karl Marx, through his adopted method, stressed that the economic and social reasons that were overlooked
primarily by historians of the Greek period were important elements that shaped history, emphasized the
importance of production powers and initiated the discussion of substructure and superstructure. The first
generation of academics that contributed to the Marxist historiography consisted of thinkers that interpreted the
ideas of Marx, whereas the second generation included thinkers that were members of the Eastern Block
Communist Party with the cold war. This study approaches the contributions of Marxist thinkers to
historiography, who examined the texts written by Marx with their own interpretation. The primary aim is to
present the general terms of Marxist historiography. Additionally, it is emphasized that different interpretations
of Marxism by early Marxists an British Marxist historians do not convey that Marxist historiography does not
present unity, i.e., it is claimed that there is a continuity of Marxist historiography within the context of
conceptual and content.
