Dermatoloji eğitiminin mezuniyet sonrası değerlendirilmesi

Abstract

Öz:Amaç: Tıp fakültelerinde öğretilen dermatolojik bilgilerin, pratisyen olarak çalışan hekimlerdeki kalıcılığını ve yararlılığını araştırmak, hekimlerin bu konudaki görüşlerini belirlemek. Gereç ve Yöntemler: Çalışma, Malatya sağlık ocaklarında çalışan 98 pratisyen hekim üzerinde yapıldı. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi 5. dönem öğrencilerine dermatoloji stajı sonunda sorulan 50 soru pratisyen hekimlere de soruldu. Alınan sonuçlar hem pratisyen hekim grupları arasında, hem de öğrenci puanları ile karşılaştırıldı. Bulgular SPSS for Windows version 10 programı kullanılarak ANOVA testi ile analiz edildi. Ayrıca konularına göre sorulara verilen doğru cevap oranları ve hekimlerin konu hakkındaki görüşleri değerlendirildi. Bulgular: Pratisyen hekimlerin puan ortalaması (34.5  8.63), dermatoloji stajı gören öğrencilerin puan ortalamasından (71.8  12.16) anlamlı şekilde daha düşük bulundu (p<0.05). Pratisyenlikte geçen sürelere göre doktorların verdiği doğru cevaplar arasında anlamlı bir fark bulunmadı. Pratisyen hekimlerin en çok doğru cevap verdikleri soru konuları; sık karşılaşılan hastalıklarla ilgili olmuştur. Soru içeriklerinin genel pratik uygulamalarda ne kadar yararlı olduğuna, pratisyen doktorların %46’sı yararsız, %31’i yararlı, %23’ü de az yararlı cevabını vermişlerdir. Sonuç: Çalışmamız, tıp fakültelerinde verilen dermatoloji eğitiminin, birinci basamak sağlık hizmetleri veren hekimler tarafından yeterince yararlı bulunmadığını ve zamanla unutulduğunu göstermektedir. Ülkemizde ilk defa yapılan bu araştırma; öğrencilere verilen dermatoloji eğitiminde pratik uygulamaların ağırlıklı olması gerektiğini, pratisyen hekimlere yönelik olarak da, bugüne kadar yeterince önem verilmeyen dermatoloji eğitiminin gerekliliğini ortaya koymaktadır. Bu konuda çok yönlü başka araştırmaların yapılması yararlı olacaktır. Başlık (İngilizce):The evaluation of dermatologic education in postgraduate period Öz (İngilizce): Objective: To determine the usefulness and efficacy of dermatological education given in medical faculties during postgraduate period and to obtain the opinions of the practitioners on the issue. Material and Methods: The study was performed on 98 practitioners from primary health facilities of Malatya. Fifty dermatology questions prepared for 5th class students of Inonu University Medical Faculty were asked to the practitioners. The results were compared within the practitioners groups and with the points of students and analyzed with ANOVA test by using SPSS for Windows version 10. The ratios of correct answers and the comments of the practitioners on the issue were also evaluated. Results: The mean points of practitioners (34.5 &amp;#61617; 8.63) were significantly lower than those of students (71.8 &amp;#61617; 12.16) (p&lt;0.05). The duration of practitionership did not affect the number of correct answers. The most correct answers were on the commonly-seen dermatological diseases. The contents of answers were considered as nonuseful by 46%, useful by 31%, and less useful by 23% of practitioners. Conclusion: This study revealed that dermatological education given by medical faculties is generally considered as nonuseful and forgotten easily in time by general practitioners. It is concluded that more practical work up should be preferred to heavy theorethical education in dermatology training. Continuing dermatological education to practitioners should also be applied periodically. Other studies conducted on the issue from different points of view are adviced.