Şaşılık hastalarında klinik ve tanısal özelliklerin değerlendirilmesi

Abstract

Öz:Amaç: Kliniğimizin şaşılık biriminde muayeneleri yapılan ilk 776 hastadaki tanı dağılım oranlarını ve bazı klinik özelliklerini değerlendirmek. Materyal ve metod: Şubat 1994 - Mart 1999 arasında İnönü Üniversitesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı Şaşılık biriminde ilk muayeneleri yapılan 776 şaşılık hastası retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Hastaların dağılımına bakıldığında en sık ezotropya (%57.5), ikinci sıklıkta ekzotropya (%24.7), daha sonra 4. kranial sinir felci (%4.5), Duane Sendromu (%3), 6. kranial sinir felci (%2.6), Brown Sendromu (%0.9), 3. kranial sinir felci (%0.5), tiroid oftalmopati (%0.26), blow-out kırığı (%0.26), ekstraoküler kas fibrozisi (%0.26), Möbius Sendromu (%0.4), çift elevatör felci (%0.13) saptandı. İnferior oblik adale disfonksiyonu ezotropyalarda (%28.47), ekzotropyalarda (%17.7) oranında görülürken, superior oblik disfonksiyonu ezotropyalarda %4.7, ekzotropyalarda (%5.2) oranında görülmüştür. Ezotropyalar ve ekzotropyaların (%6.93)'ünde disosiye vertikal deviasyon (DVD) izlenmiştir. Refraksiyonları sferik eşdeğer olarak incelendiğinde ezotropyalarda %80.9 oranında (%48.4, >+2.0) ekzotropyalarda ise %31.3 oranında (%21, +0.5-+2.0 D) hipermetropi izlemiştir. Ezotropyalarda şaşılık ambliyopisi ekzotropyalara göre daha sık olarak bulunmuştur (p<0.05). Sonuç: Ana hatlardaki genel benzerlik yanında, ülkemizdeki önceki çalışmalarda farklı olan tanı oranlarına rastlanmış olup, sonuçlar literatür ışığında tartışılmıştır.