Bu çalışmada parenteral seftizoksim ve seftizoksimi takiben oral sefiksim tedavisi alan hastalar klinik ve laharatuar cevabı yönünden karşılaştırıldı. Mart-Haziran 1997 tarihleri arasında İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları kliniğinde yatan ve çeşitli kliniklerden istenen konsültasyon sonucu hastane infeksiyonu tanısı konmuş 50 hasta çalışmaya alındı. Hastaların 15'i üriner sistem infeksiyonu, 8'i sepsis ve 27'si alt solunum yolu infeksiyonu olarak saptandı. Rastgele belirlenmiş 25 hastaya seftizoksim 3x2 gr İV tedavi 10 gün verilirken diğer 25 hastaya seftizoksim 3x2 gr İV 5 gün verilip, 6. gün oral sefiksim 1x400 mg tedavisine geçilip toplam tedavi 10 güne tamamlandı. Birinci grupta % 80 şifa (20/25), % 8 (2/25) klinik cevap, % 12 (3/25) başarısız sonuç elde edildi. İkinci grupta ise % 88 şifa (22/25), % 12 (3/25) başarısız sonuç elde edildi. Her iki grup arasındaki fark Fisher exact testi ile değerlendirildi ve anlamlı bulunmadı (p>0.05). Hastanede yatış süresini, hastane infeksiyonu gelişme riskini ve hasta tedavi maliyetini düşürmesi, uygulama kolaylığı sağlaması nedeni ile hastane infeksiyonlarında ardışıl tedavi bir alternatif gibi görülmektedir. İstatistiksel açıdan anlamlı sonuçlar için daha geniş sayıda ve çeşitli hasta gruplarında bu tedavilerin karşılaştırılması gereklidir.
In this study intravenous ceftizoxime and intravenous ceftizoxime followed by oral cefixime treatment was compared with regard to clinical and laboratory responses of patients. Between March and June 1997, fifty patients who developed nosocomial infectious diseases were included the study. Twenty-seven patients had lower respiratory tract infection, 15 patients had urinary tract infection, and 8 patients had sepsis. Ceftizoxime was given intravenously in three divided doses for ten days to 25 patients who were randomly selected. To another group of 25 patients, ceftizoxime was given at the same doses for five days, then completed the treatment to ten days with per oral single doses of 400 mg cefixime. In the first group; 80% (20/25) of patients was treated successfully, 8% (2/25) of patients showed positive clinical response and 12% (3/25) of patients had poor results. In the second group, the results were 88% (22/25), 0%, and 12% (3/25) respectively. There was not a significant difference between the two groups (p>0.05) by the Fisher's exact test. Sequential treatment can be an alternative method in the treatment of nosocomial infections. It can reduce the staying time in the hospital, risk of nosocomial infection, and cost of the treatment. This treatment method is easy to apply. Further large scale studies in different patients groups are needed to reach statistically significant results.
