Abstract:
întrakranyal tümörlerin büyük çoğunluğunu (yaklaşık %40-45’ini) glial tümörler oluşturur. Her yaş grubunda görülebilen bu tümörlerin mortalite ve morbiditelerinin yüksek olması nedeniyle, özellikle prognoz ve yeni tedavi yöntemlerinin saptanmasına yönelik pek çok çalışma mevcuttur. Son zamanlarda yıllardır bilinen prognostik faktörlerin dışında yeni bir parametre üzerinde durulmaya başlanmıştır: Angiogenezis.
Daha önce var olan damarlardan yeni damarların oluşması anlamına gelen ‘angiogenezis’ embriogenezis, endometrial proliferasyon, yara iyileşmesi gibi fizyolojik olaylar yanısıra retinal neovaskülarizasyon (diabetik retinopatide olduğu gibi), hemangiom, psöriazis, artrit gibi benign hadiselerde ve tümörün büyümesinde ve metastaz yapmasında rol alır. Angiogenezisin amacı hücrelerin oksijen, gıda alımma ve artık ürünlerinin uzaklaştırılmasına yardımcı olmaktır. Fizyolojik durumlarda angiogenezis üzerine güçlü bir supresyon vardır. Onkogen aktivasyonu ve tümör supresyon gen kaybı ile solid tümörlerde bu supresyon ortadan kalkar. Angiogenezis sırasında tümör hücrelerinin çok miktarda angiogenik faktör salgıladığı kabul edilmektedir. Angiogenezisin olabilmesi için negatif ve pozitif düzenleyiciler arasındaki. dengenin bozulması gerekmektedir.
