Bu retrospektif klinik çalışma, rinoplasti yapılan hastalarda operasyon esnasında nonabzorbabl sütür materyali olan polipropilen ve abzorbabl sütür materyali olan polidiaksonon kullanımının uzun dönem iyileşme sürecinde burun tipi projeksiyonu ve stabilitesindeki değişikliklerin değerlendirilmesini yeni bir fotografik analiz yöntemi ile incelemek amacıyla planlandı. Birinci grup rinoplasti operasyonu esnasında tip şekillendirilmesinde, rotasyonunda tip sütür tekniklerinde ve kıkırdak greft uygulanmasında polipropilen kullanılan, ikinci grup ise tip şekillendirilmesinde, rotasyonunda tip sütür tekniklerinde ve kıkırdak greft uygulanmasında polidiaksonon sütür kullanılan hastalardan oluşmaktadır. Çalışmaya katılan 20 hastaya açık teknik rinoplasti ameliyatı aynı cerrah tarafından uygulandı. Preoperatif dönem, postoperatif üçüncü ay ve birinci yılda hastaların standart olarak 1,5 metre mesafeden rutin olarak alınan dijital fotoğraflar bilgisayar ortamına aktarıldıktan sonra Adobe Photoshop CS (Adobe Systems) programı kullanılarak çalışıldı. 49 Burnun başlangıç noktası, tipte en çıkıntılı nokta, tip kırılma noktası, kolumella tabanı ve medial kantal alanda angüler vene ait mavi röfle veren nokta işaretlendi. Daha sonra bu altı nokta kullanılarak burunda dorsal uzunluk, kolumella uzunluğu, tip kırılma noktası, lobüler uzunluk ve krural uzunluk ölçüldü. Tip projeksiyonunun ve kolumella uzunluğunun dorsal uzunluğa oranı alınarak post operatif erken ve geç dönem sonuçlar değerlendirildi. İnterkantal tip açısı ve nazolabial açı ölçüldü. Preoperatif, postoperatif erken dönem ve geç dönem dorsal uzunluk, tip projeksiyonu, krural uzunluk, lobüler uzunluk, kolumellar uzunluk, interkantal tip açısı ve nazolabial açı ölçümleri her bir grupta ayrı ayrı karşılaştırıldı. Daha sonra da gruplar arasında karşılaştırma yapıldı. Ek olarak tip projeksiyonunun dorsal uzunluğa oranı, kolumellar uzunluğun dorsal uzunluğa oranı her bir grup içinde ve gruplar arasında karşılaştırıldı. Yapılan ölçümlerin polipropilen sütür ve polidioksanone sütür kullanılan iki grubun arasında yapılan istatistiksel analiz ve karşılaştırmasında her iki grupta da dorsal uzunlukta, tip projeksiyonunda, kolumellar uzunlukta, interkantal tip açısında ve nazolabial açıda istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmedi. Gruplar arasında tip projeksiyonunun dorsal uzunluğa oranı ve kolumellar uzunluğun dorsal uzunluğa oranında da istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Sonuçta nonabzorbabl sütür materyali olan polipropilen ile abzorbabl bir sütür materyali olan polidiaksonon arasında uzun dönemde tip projeksiyonu ve rotasyonunun korunmasında ve stabilitenin sağlanmasında bir fark tespit edilmedi. Anahtar kelimeler: Rinoplasti, sütür materyalleri, fotografik analiz.
This retrospective clinical study were planned to evaluate the nasal tip stability and projection in rhinoplasty patients, in long term healing process by using two different kinds of suture materials polypropylene, nonabsorbable, and polydiaxonone, absorbable, by using a new photographic analyzing method for documentation. The first group was planned to be used polypropylene suture for nasal tip shaping, nasal tip augmentation, rotation and cartilage graft applications during the rhinoplasty operations. Polydiaxonone was used for the same purposes in the second group. The open technique primary rhinoplasty was performed by the same surgeon for 20 patients who were randomly assigned into this study. The digital photographs of all the patients were routinely taken from 1.5 m distance preoperatively, on postoperative third month and on the first year. These photographs transferred to the computer, which were than processed by using Adobe Photoshop CS (Adobe Systems) software program. The starting point of the nose, the most projected point on the tip, tip break point, the nasal spine, the blue reflection point of the angular vein at the medial canthal area and were marked on these images (figure 15-16) . Afterward, dorsal 51 length, tip projection, crural length, lobular length, and columellar length (sum of crural and lobular lengths) were measured; using these six points (Table II). The ratios of tip projection and columellar length to dorsal length were calculated for each preoperative and postoperative image. Intercanthal -tip angle and nasolabial angle were measured. The preoperative, postoperative third month and postoperative first year measurements of dorsal length, tip projection, crural length, lobular length, columellar length, and intercanthal-tip angle were compared in the polypropylene suture group and the polydiaxonone group independently, and then between the two groups. In addition, the ratio of tip projection to dorsal length and the ratio of columellar length to dorsal length, intercanthal-tip angle and nasolabial angle in were compared in each group and between the two groups. When we compared the results of the two groups no statisticaly significant change observed in nasal tip projection, preserving of nasal tip rotation, projection and maintaining stability after surgery between the nonabsorbable polypropylene and absorbable polydiaxonone groups. In conclusion, absorbable or non-absorbable suture usages in open rhinoplasty patients do not have any different effect on tip rojection and stability. We confidently can advice the usage of polydiaxonone suture in open rhinoplasty patients because of its supplying both softer and more natural nasal tip than prolene. Keywords: rhinoplasty, suture materials, photographic analyze
