Abstract:
Brain Natrüretik peptid(BNP) ve N-TerminalproBrain Natriüretik Peptid (NTproBNP) aynı molekülün alt parçaları olup kana eşit molar konsantrasyonda salınırlar. Her iki molekül de kalp hastalıklarının tanısında ve hastaların risk durumunun belirlenmesinde kulanılırlar. AMAÇ Bu çalışma, öncelikli olarak, PD hastalarında, plazma ve diyalizat NTproBNP ilişkisini, ikincil olarak da palzma ve diyalizat NTproBNP konsantrasyonlarının hastaların klinik ve laboratuar verileriyle ilişkisini araştırmak amacıyla düzenlendi. YÖNTEM Turgut Özal Tıp Merkezi Nefroloji kliniğinde takip edilen 44 periton diyaliz hastasından (19 erkek 25 kadın ) eşzamanlı olarak alınan plazma ve diyalizat örneklerinde NTproBNP tayini yapıldı. Diğer klinik ve laboratuar veriler hasta dosyalarından alındı. Veriler standart istatistiksel yöntemlerle değerlendirildi. BULGULAR Bütün plazma ve diyalizat örneklerinde NTproBNP tespit edilebildi. Median plazma NTproBNP 3327, diyalizat NTproBNP 510 ve plazma/diyalizat (P/D) NTproBNP oranı ortalama 5.5±0.5 olarak bulundu. Deneklerdeki P/D oranları sabit değildi; her ölçümde farklı bulundu. Log10plazma ve Log10diyalizat NTproBNP düzeyleri arasında yüksek düzeyde korelasyon tespit edildi (r = 0,928, p=0001, R2 = 0,861). Plazma NTproBNP düzeyi 300 pg/mL'den düşük olan hasta oranı %6,8, 2000 - 28 - pg/mL'den büyük olan hasta oranı %64 idi. Median plazma ve diyalizat NTproBNP düzeyleri membran geçirgenliğine göre, büyükten küçüğe doğru şu şekilde idi: Yüksek geçirgen (YG)>yüksek orta geçirgen (YOG)>düşük orta geçirgen (DOG). YG ve DOG gurupları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı. Log10plazmaNTproBNP ve Log10diyalizat NTproBNP düzeyleri ile ortalama arter basıncı, serum sodyum ve albümin arasındaki korelasyon katsayılarıve istatistiksel önemlilik düzeyleri benzerdi. SONUÇ Diyalizat NTproBNP, kendi plazma eşdeğerinin sağladığı yararların tamamını sağlama potansiyeline sahiptir. Yüksek geçirgenliğe sahip membran yapısındaki hastalarda NTproBNPkonsantrasyonu daha yüksek bulunmuştur; bu bulgu, periton diyaliz hastalarında alt guruplardaki risk durumunu belirlemede faydalı olabilir.
