Öz:42 yaşında erkek hasta, polikliniğimize, 6 aydır olan poliüri (yaklaşık 9-10 litre) ve polidipsi şikayeti ile başvurdu. Hikayesinde bipolar bozukluğu vardı ve bu nedenle lityum karbonat 1500 mg/gün kullanıyordu. Hastanın plazma osmolalitesi (298 mOsm/kg) ve plazma sodyum düzeyi (148 mmol/L) yüksek, idrar osmolalitesi (160 mOsm/kg) ve idrar dansitesi (1005) düşük bulundu. Plazma lityum seviyesi terapötik doz aralığında idi [0.76 (0.6-1.2 mmol/L)]. Tüm klinik, laboratuvar bulgular ve su kısıtlama test sonuçları nefrojenik diabetes insipidus ile uyumluydu. Lityum tedavisi kesilerek valproik asit ve amilorid tedavisi başlanan hastanın idrar miktarı azaldı, laboratuar bulguları ve kliniği düzeldi. Bu olgu sunumunda, lityum tedavisinin sık karşılaşılan fakat önemli bir komplikasyonunu bildirilmiştir. Lityum tedavisi alan hastalar poliüri ile başvurduklarında nefrojenik diabates insipidus düşünülmelidir.
Abstract:42-year-old man was admitted to our outpatient clinic with polyuria (9-10 liters/day) and polydipsia for 6 months. On further questioning he had a history of bipolar affective disorder and he was taking lithium carbonate 1500 mg daily. His plasma osmolality (298 mOsm/kg) and plasma Na level (148 mmol/L) were high, urine osmolality (160 mOsm/kg) and urine density (1005) were low. Plasma lithium level was in therapeutic range [0.76 (0.6-1.2 mmol/L)]. All these clinical and laboratory parameters, and water deprivation test results were relevant to nephrogenic diabetes insipidus. Lithium therapy was discontinued, valproic acid and amiloride therapy were initiated. Clinical and laboratory features improved and urine volume decreased after the new therapeutic regime. We reported a usual but a very important complication of lithium therapy. In patients taking lithium therapy and presenting with poliuria, the diagnosis of nephrogenic diabetes insipidus must be considered.
