Abstract:The present study investigated the subjective wellbeing of education facultystudents in terms of demographic and psychological variables. Psychologicalvariables were forgiveness and psychological resilience. Demographic variableswere gender, academic major, monthly allowance, parental education level, placeof accommodation and health status. Participants were 661 Turkish collegestudents. Data collection instruments were Positive and Negative Affect Scale,Satisfaction with Life Scale, Heartland Forgiveness Scale, and Ego-Resiliency Scale.Data were analyzed using Mann-Whitney U Test, Kruskal-Wallis Test andSpearman’s rank correlation test. Results revealed that participants’ subjectivewellbeing scores are positively correlated with psychological resilience.Participants’ subjective wellbeing scores differed significantly with respect togender, academic major, monthly allowance, father’s education level and healthstatus. Implications for college guidance and counseling practices in Turkey arediscussed; and recommendations for future research are provided.
Öz:Bu araştırmada, eğitim fakültesi öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri belirli psikolojik ve demografik değişkenler açısından incelenmiştir. Psikolojik değişkenler affetme ve psikolojik sağlamlık; demografik değişkenler cinsiyet, öğrenim görülen bölüm, aylık harçlık miktarı, anne-baba eğitim düzeyi, yaşanan yer ve sağlık durumudur. Çalışma grubu 661 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Öznel iyi oluş Pozitif ve Negatif Duygu Durum Ölçeği ve Yaşam Doyumu Ölçeği ile, affetme Heartland Affetme Ölçeği ile, psikolojik sağlamlık ise Ego-Sağlamlık Ölçeği ile ölçülmüştür. Tarama modelinin benimsendiği bu çalışmada Mann-Whitney U Testi, Kruskal-Wallis Testi ve Spearman’ın sıra korelasyon testi kullanılmıştır. Bulgular, katılımcıların öznel iyi oluş puanları ile psikolojik sağlamlık puanları arasında olumlu ilişki bulunduğunu göstermiştir. Ayrıca katılımcıların öznel iyi oluş düzeylerinde cinsiyet, öğrenim görülen bölüm, aylık harçlık miktarı, baba eğitim düzeyi ve sağlık durumu açısından anlamlı farklılıklar olduğu görülmüştür. Araştırma bulgularının Türkiye’deki üniversite psikolojik danışma ve rehberlik (PDR) uygulamalarına olası katkıları tartışılmış ve gelecekte bu konuda yapılacak araştırmalara yönelik önerilerde bulunulmuştur.
