This article higlights warmheartedness of a female character that causes the moral revival of a teenage boy after his robbery crime factor to buy himself blue suede shoes as portrayed in Langton Hughes’ “Thank You, M’am” (1958). Although the woman becomes extremely angry and flaming in a short process after the robbery, she becomes kindhearted towards the child afterwards. After looking at him carefully, she discovers that the boy is a poor child who needs help and, thus, she transforms into kindheartedness. Her goodheartedness enforces herself to warn the boy to wash his dirty face. As a poor and lonely child, what he needs is some money. Thereby, she calls him to her house and helps him with the money he requires. Such a story signifies that the woman is warmhearted knows the difficulty of living in poor circumstances. The woman gives some money for him instead of accusing him for his theft. She incondemns the child and, thus, assissts to remove away the misbehaviours in society through becoming sympathatic for the poor. This emphasizes that whenever a chance is given to this woman to improve herself in life, she would have the opportunity to organize life for the poor. Accordingly, the woman performs mother role for the child and, concerns his problematic economic life. Her sympathatic behavior signifies her readiness to carry out rational activities for whole humanity whenever required. In this case, the boy displays the journey of experiencing a huge moral transformation from being a theft to becoming an entirely honest, polite and respectful person in his life.
Bu makale, Langston Hughes’in “Teşekkür ederim, Hanımefendi” (1958) adlı ani kısa hikâyesinde anlatılan, soygun suçunu gerçekleştiren genç bir çocukta ahlaki olarak uyanmaye neden olan bir kadın karakterin sıcak yürekliğini vurgulamaktadır. Hernekadar kadın soygundan sonra kısa bir süre sinirli ve kızgın olsada, sonrasında çocuğa karşı iyi kalpli bir hale dönüşür. Ancak, çocuğa dikkatlice baktıktan sonra, yardıma ihtiyacı olan fakir bir çocuk olduğunu keşfeder ve böylece iyi kalpli bir hal alır. Onun İyi kalpliliği kendisini, çocuğun kirli yüzünü yıkaması için zorlamaktadır. Fakir ve yalnız bir kişi olan bu çocuğun ihtiyacı olan şey paradır. Oracıkta, O’nu evine çağıran kadın, O’na ihtiyacı olan parayı verir. Bu hikâye, kadının sıcak kalpli olduğunu ve kötü koşullarda yaşamanın zorluğunu bildiğini gösterir. Bu nedenle, kadın onu hırsızlıkla suçlamak yerine ona biraz para verir. Böylece, O’nu suçlamayı reddetmekte ve yoksullara sempati duyarak toplumdaki tüm uygunsuz davranışların ortadan kalkmasına yardımcı olmaktadır. Bu durum gösteriyor ki, hikâyedeki kadına ne zaman kendini geliştirme şansı verilse, yoksullar için yaşamı düzenlemeye girişecektir. Kadın çocuk için anne rolünü oynar ve dolayısıyla, O’nun ekonomik yönden sorunlu hayatıyla ilgilenir. Aslında, bu kadının sempatik davranışı, O’nun gerektiğinde tüm insanlık için akılcı faaliyetler yapmaya hazır olduğunu gösterir. Böylece, çocuk, hayatında hırsızlıktan dürüst, kibar ve saygılı bir insan olmaya doğru büyük bir ahlaki değişiklik yolculuğunu sergiler .
