Artroskopik Menisküs Tamiri ve Debridmanı Yapılan Hastaların Klinik Sonuçlarının Değerlendirilmesi Amaç: Çalışmamızdaki amacımız menisküs yırtığı ile başvurmuş olan hastaların, tedavilerinde artroskopik tamir ve debridman klinik sonuçlarının retrospektif olarak değerlendirilmesidir. Materyal ve Metot: İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji kliniğine 2009- 2017 yılları arasında menisküs yırtığı nedeniyle başvurmuş olan 113 hasta değerlendirmeye alındı. Hastaların 61 tanesine artroksopik tamir 52 tanesine de artroskopik debridman uygulandı. Menisküs tamiri ile beraber ÖÇB rekonstrüksiyonu yapılan hastalar da dahil edildi. Tamir yapılırken tüm hastalara tümü içerde yöntemi uygulandı. Hastalar değerlendirilirken ameliyat öncesi ve sonrası Barret kriterleri, IKDC anketi, Lysholm skorlaması ve VAS klinik değerlendirme ölçütleri kullanıldı. Bulgular: Tamir yapılan 61 hastanın 54' ü (%88,5) erkek, 7' si (%11,5) kadın idi. Opere edilen 61 hastanın (N: 61) ortalama yaşı 32 (dağılım; 19- 45) yıl idi. BMI değer (N: 61) ortalaması 25,5 (dağılım; 18,20- 31,80 ) kg/m2 idi. Yakınma süreleri 1 ay ile 120 ay arasında idi.Ortalama takip süremiz 47 (dağılım; 24-109) aydır. Olguların 50' si bir travma hikayesi veya spor yaralanması tariflemekteydi. Hastaların 48'i sportif bir faaliyetle meşguldu ve bu hastaların spora dönme süreleri ortalama 12 aydı.Tamir uyguladığımız hastaların 32' sine ÖÇB rekonstrüksiyonu da yapıldı. Sağ dizini opere ettiğimiz hasta sayısı 33 idi. Medial menisküs tamiri yaptığımız hasta sayısı 44 idi. Yırtık şekline göre dağılım ise 7 oblik, 9 horizontal, 3 radiyal, 27 kova sapı, 15 longitidünal idi. Kanlanma bölgesine göre KK: 35, KB: 22, BB:4 hastaydı. Yırtığın yerleşim yerine göre 2 hastada ön kökte, 32 hastada gövdede ve 27 hastada da arka kökte yırtık mevcuttu. Ortalama kullanılan sütur sayısı ise 2 idi. Yırtık uzunluğu 10 ile 35 mm arasında değişmekteydi.Debridman ve parsiyel menisektomi yapılan 52 hastanın 33' ü (%63,5) erkek, 19' u (%36,5) kadın idi. Opere edilen 52 hastanın (N: 52) ortalama yaşı 39(dağılım; 18- 45) yıl idi. BMI değer (N: 52) ortalaması 24,15 (dağılım;18,30-35,40) idi. Yakınma süreleri 1 ay ile 120 ay arasında idi. Ortalama takip süremiz 29.5 (dağılım; 24-101) aydır. Olguların 21'i bir travma hikayesi veya spor yaralanması tariflemekteydi. Hastaların 10' u sportif bir faaliyetle meşguldu ve bu hastaların spora dönme süreleri ortalama 6 aydı. Operasyon süre ortalamamız 50 (dağılım; 25-120) dk idi. Sağ dizini opere ettiğimiz hasta sayısı 28 idi. Medial menisküs debridmanı yaptığımız hasta sayısı 38 idi.Yırtık şekline göre dağılım ise 1 oblik, 4 horizontal, 39 radiyal, 3 kova sapı idi. Kanlanma bölgesine göre KK: 0, KB: 10, BB:42 hastaydı. Yırtığın yerleşim yerine göre 6 hastada ön kökte, 18 hastada gövdede ve 28 hastada da arka kökte yırtık mevcuttu. Yırtık uzunluğu 10 ile 25 mm arasında değişmekteydi. Sonuç: Tamir şansı olmayan yırtıklarda mümkün olduğunca menisküs dokusu korunarak, artroskopik debridman ve parsiyel menisektomi düşük maliyet, az komplikasyon, hastane yatış süresinin az olması ve rehabilitasyon kolaylığı nedeniyle önermekteyiz. Hastaların IKDC, Lysholm, Barret ve VAS skorlarındaki anlamlı değişmeler hastaların klinik anlamda memnuniyetlerini göstermektedir.Daha az komplikasyon, daha kısa süre ve daha kolay uygulanması ve arka kök yırtıkları dahil tüm yırtıklarda başarılı bir şekilde onarım yapılabilen tümü içerde tekniği önermekteyiz.Kadınlardaki başarı oranı anlamlı şekilde düşük bulunmuştur. Menisküste yırtığın yerleşim yeri, yırtığın şekli, uzunluğu ve kullanılan sütur sayısının iyileşme üzerinde anlamlı üstünlükleri bulunmamaktadır.Yaşın, kronisitenin ve BMI' nın da iyileşme üzerine anlamlı bir farklılığını göremedik. İzole menisküs tamiri yapılan olgular ile ÖÇB ile eş zamanlı menisküs tamiri arasında uzun dönem sonuçların yayınlandığı çalışmalarda olduğu gibi bizim çalışmamızda da klinik açıdan bir fark bulunmamaktadır. Anahtar Kelimeler: Artroskopik menisküs tamiri, barret kriterleri, debridman, tümü içerde.
Evaluation of Clinical Results After Arthroscopic Meniscus Repair and Debridement Aim: The aim of our study was to evaluate the clinical results of arthroscopic repair and debridement in the patients who presented with meniscal tear. Material and Method: A total of 113 patients who were admitted to Inonu University Faculty of Medicine, Department of Orthopedics and Traumatology for meniscal tear between 2009 and 2017 were included in our study.A total of 61 patients who underwent arthroscopic meniscal repair and 52 patients who underwent arthroscopic debridment. We included isolated meniscal tears and combined tears with a concomitant ACL rupture. All pateients underwent arthroscopic meniscal repair using all inside techniques. Clinical assessments included physical examination findings, Lysholm score, the IKDC form and VAS. Barret criteria were used forthe clinical assessment of healing status. Results: The patients who underwent meniscial repair, 54 (%88,5) were male 7 (%11,5) were famele. The mean age was 32 (19- 45) years. The mean BMI was 25.5 kg/m2. The symptoms time were between 1 month and 120 months. Our mean follow-up period was 47 (range; 24-109) months. Number of patients underwent only meniscal repair was 30 and concurrent anterior cruciate ligament repair was 32. Fifty of the cases described a history of trauma or sports injury. 48 patients were engaged in sportive activities and the mean time to return to sports was 12 months. The right knee was 33. The number of patients who underwent medial meniscus repair was 44.Thirty five of tears were at Red-Red zone, 22 were at Red-White zone and 4 were White-White zone. The average number of stures used was 2. Tear length ranged from 10 to 35 mm. According to the Barrett's criterias patients had %18 surgical failure. The patients who underwent meniscial debridment 33 were male 19 were famele. The mean age was 39 years. The mean BMI was 24.15 kg/m2. The symptoms time were between 1 month and 120 months. Our mean follow-up period was 29,5 months. Twenty one of the cases described a history of trauma or sports injury. 10 patients were engaged in sportive activities and the mean time to return to sports was 6 months. The right knee was 33. The number of patients who underwent medial meniscus debridment was 38. None of tears were at Red-Red zone, 10 were at Red-White zone and 42 were White-White zone. Tear length ranged from 10 to 25 mm. Conclusion: We recommend arthroscopic debridement and partial menisectomy due to low cost, less complication, low hospitalization time and ease of rehabilitation. Significant changes in IKDC, Lysholm, Barret and VAS scores of the patients indicate clinical satisfaction. The location of the tear, the shape of the tear, the length of the tear and the number of stures used did not have significant advantages over recovery. We did not find a significant difference in age, chronicity, and BMI. We suggest all- inside technique. The success rate of women was found to be significantly lower. Concurrent anterior cruciate ligament reconstruction with meniscal repair compared to only meniscal repair for meniscal healing gave similar results statistically. Key Words: Arthroscopic mensicus repair, all-inside, barret criterias, debridement.
