Giriş: Kemiğin Tümör benzeri kistleri (basit kemik kisti, anevrizmal kemik kisti, nonossifiye fibrom, fibröz displazi) çocukluk çağında sık görülen, tanıları genellikle insidental konulan, patolojik kırık ve deformitelere neden olabilen benign lezyonlardır. Klinik başvuruları ve radyolojik görüntüleri birbirlerine benzer ve kesin tanıları patolojik olarak konulur. Tedavileri sonrası rekürrens sık görülür. Literatürde farklı tedavi yöntemleri üzerinde çalışmalar devam etse de kemiğin tümör benzeri kistlerinin tedavisinde küretaj ve grefonaj hala güncelliğini korumaktadır. Amaç: Kemiğin tümör benzeri kistlerinde küretaj ve grefonaj tedavisi sonrası komplikasyonların, nüks oranlarının ve klinik sonuçlarının değerlendirilmesi Gereç ve Yöntem: Kemiğin tümör benzeri kisti (basit kemik kisti, anevrizmal kemik kisti, nonossifiye fibrom, fibröz displazi) tanısı alan 93 olgu (57 erkek, 36 kadın, yaş aralığı 3-67) değerlendirildi. Hepsine küretaj ve grefonaj tedavisi uygulandı. Tanı öncesi kliniğe başvuru nedenleri değerlendirildi. Postoperatif 1.yıl sonrası çekilen direk grafilerinde Neer/Cole kalsifikasyonuna göre tedavilerinin etkinliği değerlendirilerek nüks oranları belirlendi. Klinik, radyolojik ve patolojik tanı uyumu karşılaştırıldı. Sonuçlar: Olguların başvuru nedenleri basit kemik kistlerinde daha çok semptomatik, anevrizmal kemik kistlerinde daha çok semptomatik ve patolojik kırık, nonossifiye fibromlarda daha çok insidental ve semptomatik, fibröz displazilerde ise daha çok semptomatik olduğu görüldü. Klinik ön tanıları ile patolojik kesin tanıları karşılaştırıldığında basit kemik kistlerinde %90,5, anevrizmal kemik kistlerinde %72,7, nonossifiye fibromlarda %88,6 ve fibröz displazilerde %40,1 uyumluluk saptandı. Küretaj ve grefonaj tedavisi sonrası nüks oranının %7,5 olduğu görüldü. Basit kemik kistlerinde %15, anevrizmal kemik kistlerinde %14 ve nonossifiye fibromlarda %3 oranında nüks olduğu görüldü. Fibröz displazi olgularında ise nükse rastlanılmadı. Nüks oranlarının literatüre göre düşük olduğu görüldü. Çıkarımlar: 93 olgunun kliniğe daha çok semptomatik olduktan sonra başvurduğu belirlendi. Fibröz displazi olgularında klinik ve patolojik tanı uyumunun yetersiz olduğu görüldü. Küretaj ve grefonaj yapılan 93 olguda postoperatif nüks oranlarının literatüre göre düşük olduğu tespit edildi. Basit kemik kistlerinde, anevrizmal kemik kistlerinde ve nonossifiye fibromlarda postoperatif nüks oranlarının literatüre göre düşük olduğu görülürken fibröz displazi olgularında ise hiç nükse rastlanılmadı
Summary: The tumor-like cysts of bone (simple bone cysts, aneurysmal bone cysts, nonossifying fibromas, fibrous dysplasia) are common in childhood. Diagnosis is usually made incidentally. These are benign lesions that can cause pathological fractures and some deformities. Fore ever, their clinical applications and radiological images are usually similar. For that reasons, the definitive diagnosis is made as pathological. On the other side recurrence is common after treatment. Intheliterature, studies on different treatment methods have been continued. Curettage and grafting are stil maintained at the treatment of tumor-like cysts of bone. Purpose: Assesment of complications, relapse rates and clinical results after curettage and grafting treatment of the tumor-like cysts of bone. Material and Method: 93 cases (57 males, 36 females, age range 3-67) with the diagnosis of tumor-like cysts of bone (simple bone cyst, aneurysmal bone cyst, nonossifying fibrom, fibrous dysplasia) were evaluated. All of them were treated with curettage and grafting. The reasons for referral to the clinic were evaluated before diagnosis. According to Neer / Cole clacification in post-operative radiographs taken after 1 year, rate of relapse has been determined by evaluating the effectiveness of treatments. Clinical, radiological and pathological diagnosis was compared. Results: Reasons for application of cases were found mostly symptomatic in simple bone cysts, mostly symptomatic or with pathological fractures in aneurysmal bone cysts, non-ossifying fibromas are mostly incidental or symptomatic, also, mostly symptomatic in fibrous dysplasia. When clinical previous diagnoses and pathologic definite diagnoses are compared; 90.5% in simple bone cysts, 72.7% in aneurysmal bone cysts and 40.1% in fibrous dysplasia compatibility was detected. Recurrence rates were seen %7,5 after curettage and grafting treatment. Recurrence rates were seen 15% in simple bone cysts, 14% in aneurysmal bone cysts and 3% in nonossifying fibroms. On the other side, recurrence was not found in the case of fibrous dysplasia. Recurrence rates were seen lower according to the literature. Conclusions: Most of patients were referred to the clinic after begining the symptoms. Similarities in the clinical and pathological diagnosis of fibrous dysplasia cases was seen insufficient. In 93 cases, all operated with curettage and grafting, post operative recurrence rates were found low according to the literature. Recurrencerates in simple bone cysts, aneurysmal bone cysts and nonossifying fibromas was seen lower according to the literature, whereas there is not found any recurrence in fibrous dysplasia cases.
