Abstract:
Öz:Bu araştırma ile İlahiyat Fakültesi Arapça hazırlık sınıfı öğrencilerine alt ve orta düzeyde konuşma becerileri kazandırarak, klasik öğretmen merkezli yönteme karşı işbirlikli öğrenme metodunun uygulanmasında kullanılan birleştirme tekniğinin öğrencilerin Arapça'ya karşı tutumlarına ve ders başarılarına olan etkisini araştırmak, nihai hedefte Arapça'nın öğrenilmesi güç bir dil olduğu yönündeki yaygın inancı yıkmak amaçlanmaktadır. Araştırmada ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Deneye konu olan öğrencilerin Arapça dersine karşı olan tutumlarının başarılarının geliştirilmesine yönelik İşbirlikli Öğrenme Yöntemi Birleştirme Tekniği ile yapılandırılmış diyalog etkinlikleri düzenlenmiş ve 36 kişilik deney ve 36 kişilik kontrol grupları 7 haftalık işlem sürecinde gözlemlenerek, Arapça Dersine Karşı Tutum Ölçeği ve başarı testi uygulanmıştır. İşbirlikli Öğrenme Yöntemi Birleştirme Tekniğinin uygulandığı deney grubundaki öğrencilerin hem öntest ve sontest tutum ve başarı puan ortalamaları arasında hem de kontrol ve deney gruplarındaki öğrencilerin sontest başarı puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olduğu görülmüştür. Sonuç olarak yapılan bu araştırma, İşbirlikli Öğrenme Yöntemi Birleştirme Tekniğinin geleneksel öğretim yöntemine göre Arapçaya karşı tutum ve ders başarısını arttırmada daha etkili sonuçlar verdiğini göstermiştir.
Başlık (İngilizce):The Effect of Co-Operative Learning Method on Attitudes and Suc- cess of Divinity Faculty Students in Arabic
Öz (İngilizce):The aim of this study is to help Divinity Faculty Arabic preparatory class students improve beginning and intermediate level speaking skills; instead of classical teacher centered education to employ incorporation technique of cooperative learning method and thereby investigate the attitudes of students towards Arabic and their success in Arabic with the ultimate aim of showing that Arabic is not difficult to learn. This is a quasi experimental study with a pre-test and post-test design. The participants, 36 control group students and 36 experimental group students, took part in structured dialogue activities designed in accord with Cooperative Learning Method Incorporation Technique. Following the 7 week treatment period the participants were administered Attitude Toward Arabic Inventory and Arabic test. There were significant differences between control group students' pre-test and post-test grades; and between control group students' post-test grades and experimental students' post-test grades. In conclusion the study has shown that Co-operative Learning Method Incorporation Technique is more helpful than classical methods in improving students' attitudes and success in Arabic.
